THE X-FILES : Το HOME άνοιξε διάπλατα την πόρτα του απέναντι στις Horror επιταγές των Tobe Hooper και Wes Craven…

by Αντρέι Κοτσεργκίν

To THE X-FILES ήταν μια τηλεοπτική σειρά μέσα από την οποία το στοιχείο του τρόμου σπανίως έλειπε. Καμιά φορά έκανε φευγαλέα την εμφάνιση του ώστε να λειτουργήσει ως αντίβαρο ή συνοδεία στην παραξενιά και την επιστημονική φαντασία ενώ άλλες φορές είχε πιο κυρίαρχο ρόλο.

Ειλικρινά μέχρι και σήμερα δεν θα ξεχάσω το πόσο χέστηκα επάνω μου όταν πιτσιρικάς είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου το τρίτο μόλις επεισόδιο της σειράς με τίτλο Squeeze…

Η εικόνα του ‘λαστιχένιου‘ Eugene Victor Tooms αποτυπώθηκε με τόσο ισχυρό τρόπο στο αθώο τότε υποσυνείδητο μου που πραγματικά τις νύχτες που ακολούθησαν αυτή την μεταμεσονύχτια, και πάντοτε στην συχνότητα του ΑΝΤ1, προβολή ζορίστηκα αρκετά ώστε να μπορέσω να κοιμηθώ με γαλήνη.

Τεσπα εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι τα X-FILES σε όλη την διάρκεια της μακροχρόνιας ιστορίας τους άνοιξαν για το κοινό τους ουκ ολίγους φακέλους μέσα στους οποίους καραδοκούσε ο απόκοσμος και ο μεταφυσικός τρόμος.

Τα επεισόδια που μας ανατρίχιασαν ήταν πολλά όμως ίσως το ένα και το μοναδικό που άνοιξε ορθάνοιχτα το συρτάρι με τους φακέλους και κατοχύρωσε μέσα τους το πιο γνήσιο Horror να ήταν εκείνο με τίτλο ‘HOME‘…

Στο HOME ξεφύγαμε για λίγο από τα ΑΤΙΑ και τα γκρίζα ανθρωπάκια με τα οποία παραδοσιακά έτρεφε ψύχωση ο πράκτορας του FBI Fox Mulder καθώς εδώ έχουμε ένα από τα περίφημα και λατρεμένα ‘Monster of The Week’ επεισόδια της σειράς.

Επίσης ήταν και το πρώτο και το τελευταία επεισόδιο στην ιστορία της σειράς που πριν ξεκινήσει να παίζει φρόντιζε να προειδοποιήσει τους τηλεθεατές ότι ετοιμάζονταν να παρακολουθήσουν ‘graphic content’ !

Τελικά το περιεχόμενο του επεισοδίου κρίθηκε από τους λογοκριτές , αλλά και από ορισμένους ‘ευαίσθητους‘ θεατές, ότι ήταν τόσο ακραίο που το δίκτυο FOX αρνήθηκε να παίξει σε επανάληψη το HOME και ας το απαιτούσαν αρκετοί από τους θεατές της σειράς. Το επεισόδιο , που ήταν το δεύτερο της τέταρτης σεζόν, προβλήθηκε τον Οκτώβρη του 1996 και οι οπαδοί των X-FILES χρειάστηκε να περιμένουν μέχρι την νύχτα του Halloween του…1999 ώστε να το απολαύσουν σε επανάληψη !

Υπήρξε όντως τόσο ‘ ακραίο’ το HOME ?

Εδώ η απάντηση εναπόκειται καθαρά στην κρίση και το γούστο του κάθε θεατή ξεχωριστά και ανάλογα με το σινεμά που έχει εκείνος γαλουχηθεί.

Οπτικά και σεναριακά το HOME μοιάζει με ένα ανίερο τηλεοπτικό μπαστάρδεμα Horror ταινιών όπως είναι τα THE TEXAS CHAINSAW MASSACRE και THE HILLS HAVE EYES. Το HOME διακατέχεται από μια αμερικανοβλαχιά και ζέχνει από μια σαπίλα που σε παραπέμπουν στις ταινίες των Tobe Hooper και Wes Craven.

Προφανώς εξαιτίας των τηλεοπτικών περιορισμών το στοιχείο του Slasher δεν είναι ευδιάκριτο όμως το επεισόδιο σε αποζημιώνει και με το παραπάνω καθώς ξεβράζει στην μικρή σου οθόνη σκληρές εικόνες μιας αλλόκοτης και μακάβριας φρίκης…

To HOME ξεκινάει με μια σκηνή που διαστρεβλώνει με φριχτό τρόπο το ‘θαύμα‘ της γέννησης καθώς παρακολουθούμε μια γυναίκα να δίνει ζωή σε ένα παραμορφωμένο μωρό.

Στην συνέχεια τρεις ενήλικοι, και επίσης παραμορφωμένοι, άντρες το παίρνουν και το θάβουν ζωντανό λίγο πιο πέρα από το ερειπωμένο σπίτι τους εν μέσω καταρρακτώδους βροχής…

Αν κρίνουμε από την εισαγωγή και μόνο τελικά το γεγονός ότι λίγο μετά την πρεμιέρα του επεισοδίου το δίκτυο FOX δέχτηκε εκατοντάδες κλήσεις με διαμαρτυρίες θιγμένων τηλεθεατών μόνο παράλογο δεν είναι ! Διάολε μέχρι και ο ίδιος ο σκηνοθέτης Kim Manners χαρακτήρισε την σκηνή ως την πιο ‘απαίσια‘ της καριέρας του …

Ύστερα από μερικές μέρες κάτι πιτσιρίκια ανακαλύπτουν καταλάθος ότι απέμεινε από το βρέφος και κάπως έτσι η υπόθεση φτάνει μέχρι τα γραφεία του FBI και προφανώς η υπόθεση ανατίθεται στο μοναδικό δίδυμο πρακτόρων που έχει τα άντερα και την διάθεση να αναλάβει τέτοιου είδους υποθέσεις.

‘Ομως όταν οι Fox Mulder και Dana Scully κατορθώνουν να ενώσουν τις πρώτες τελείες της υπόθεσης τους τα ίχνη θα τους οδηγήσουν κατευθείαν μέσα στο σπίτι της κοινωνικά απομονωμένης φαμίλιας των Peacocks και εκεί μέσα θα ανακαλύψουν συνταρακτικά και ανατριχιαστικά πραγματάκια που σχετίζονται με τις παραδόσεις της οικογένειας αλλά και με το γενεαλογικό τους δέντρο…

Το HOME υπήρξε ένα επεισόδιο που δεν προσφέρονταν για ανυποψίαστα στομάχια που ελάχιστη επαφή με το σινεμά τρόμου είχαν . Πέραν της ατμοσφαιρικής αλλά και ‘βρόμικης‘ σκηνοθεσίας του Kim Manners εδώ έχουμε και την επιστροφή των σεναριογράφων Glen Morgan και James Wong. Οι τύποι αυτοί είχαν αποχωρήσει από τα X-FILES κατά την διάρκεια της δεύτερης σεζόν, το 1994, και εδώ επέστρεψαν αποφασισμένοι και καυλωμένοι !

Οι Morgan και Wong είχαν σχεδιάσει να κάνουν απόλυτα αισθητή την επιστροφή τους στους τηλεθεατές και παράλληλα ήθελαν να σπρώξουν την τηλεόραση ‘ μέχρι τα όρια της’. Και για τα δεδομένα των 90s τα κατάφερνα υπέροχα μιας και ο ντόρος που ξεσήκωσε το HOME ήταν πραγματικά πρωτόγνωρος για τα δεδομένα της εποχής. Βασικά τώρα που το σκέφτομαι ακόμη και σήμερα ελάχιστες σειρές έχουν το θράσος και τα κότσια να δείξουν στο κοινό τους την εικόνα ενός νεκρού και παραμορφωμένου βρέφους…

Για την συγγραφή του σεναρίου και το χτίσιμο μιας εκ των πιο τρομακτικών και γαμάτων σκηνών του επεισοδίου ( εκείνο της ακρωτηριασμένης και παραμορφωμένης μάνας Peacock που στην μεγαλύτερη διάρκεια της ιστορίας βρισκόταν κρυμμένη και δεμένη κάτω από ένα κρεβάτι…) οι σεναριογράφοι χρειάστηκε όχι μόνο να αντλήσουν έμπνευση από την αυτοβιογραφία του…Τσάρλι Τσάπλιν αλλά και να ‘παρερμηνεύσουν‘ μερικά κεφάλαια της !

Συγκεκριμένα ο σπουδαίος κωμικός στο βιβλίο του περιγράφει ένα αλλόκοτο σκηνικό που βίωσε όταν έκανε περιοδείες με το Βρετανικό Μουσικό Θέατρο και μια μέρα αναγκάστηκε να φιλοξενηθεί στο φτωχικό ενός ανθρακωρύχου. Μέσα εκεί ο Τσάπλιν συνάντησε έναν παραμορφωμένο και ακρωτηριασμένο άντρα ο οποίος συνήθιζε να κοιμάται μέσα σε ένα …ντουλάπι ! Ο Morgan ενώ είχε διαβάσει την ιστορία τελικά κάπου στο μυαλό του την διαστρέβλωσε μιας και είχε την εντύπωση ότι ο Τσάπλιν περιέγραφε τις σωματικές παραμορφώσεις και τους ακρωτηριασμούς του άντρα με πολύ πιο ακραίο τρόπο…

Όπως και να χει αυτή η ‘ παρεξήγηση‘ τελικά τσόνταρε τα μέγιστα ώστε το HOME να χαραχτεί ανεξίτηλο στις μνήμες των τηλεθεατών των 90s.

To HOME αν και ‘θάφτηκε‘ για τρία ολόκληρα χρόνια από την FOX αποδείχθηκε υπερβολικά πεισματάρικο και δυνατό ώστε να παραμείνει κρυμμένο και μακριά από τις οθόνες μας.

Και ναι ίσως να μην ήτανε ‘ το κορυφαίο ‘ επεισόδιο ολόκληρης της σειράς ήταν όμως σίγουρα εκείνο που αγκάλιασε και ανέδειξε περισσότερο από όλα το Horror στοιχείο.

Στο HOME η ‘βρώμικη‘ Αμερικανοβλαχιά του Wes Craven συνάντησε την παράνοια του Tobe Hooper και κάπου ανάμεσα τους πλανήθηκε και μια παραξενιά που έζεχνε λιγάκι από τις διδαχές του David Lynch καθώς πέρα από μια ιστορία τρόμου εδώ έχουμε και μια μακάβρια σάτιρα απέναντι στις παραδοσιακές αξίες της Αμερικάνικης οικογένειας και μια μελέτη το πως αυτές συγκρούονται με μια μοντέρνα κουλτούρα που συνεχώς παρεξηγεί τον επαρχιώτικο τρόπο ζωής και αρέσκεται να τον χαρακτηρίζει με υπερβολή και γραφικά και παράλογα στερεότυπα. Στο ενδιάμεσο έχουμε και μια μελέτη των μυστικών και των ενοχών που μπορεί να κρύβονται σε μια δυσλειτουργική και κοινωνικά αποξενωμένη οικογένεια ενώ και η φαμίλια λειτουργεί ως ένα αντίβαρο απέναντι στην εικόνα που έχουμε για τον ‘ ειδυλλιακό επαρχιώτικο τρόπο ζωής’ καθώς μας φανερώνει όλη την σαπίλα που μπορεί να κρύβεται εκεί.

Και τέλος το HOME ήταν και το πιο ιδανικά ‘ λάθος‘ επεισόδιο ώστε οι δημιουργοί της σειράς να μας δείξουν την επιθυμία της Dana Scully να γίνει μητέρα…

Την στιγμή που το δίδυμο ανακαλύπτει την κυρία Peacock παρατηρούμε στο βλέμμα της Scully να σχηματίζεται ένα βλέμμα γνήσιας συμπόνοιας την ώρα που οποιοσδήποτε άλλος (εκτός του ‘spooky‘ συνεργάτη της φυσικά !) θα αντιμετώπιζε το άσχημο και σκληρό αυτό θέαμα είτε με αηδία είτε με φόβο.

Στο HOME η Dana Scully βρέθηκε για πρώτη φορά να έλκεται αλλά και να στοιχειώνεται από την ιδέα της μητρότητας . Μια εξέλιξη που θα άνοιγε ένα εντελώς νέο και τεράστιο κεφάλαιο για την αγαπημένη μας σειρά. Όμως αυτούς τους Φακέλους Χ θα τολμήσουμε να τους ανοίξουμε κάποια άλλη φορά…