Στο CRAWL ο σκηνοθέτης σου δείχνει ότι το να σε γραπώσει ένας αλιγάτορας, να σου σπάσει τα οστά και στην συνέχεια να καταβροχθίσει τα μέλη σου είναι ένας θάνατος που φαντάζει υπέρμετρα επίπονος και φριχτός. Όμως παράλληλα με αυτή την αίσθηση σε αναγκάζει , σχεδόν ένοχα, να προσμένεις καρτερικά ώστε να παρακολουθήσεις περισσότερους τέτοιους θανάτους να βρίσκουν τους ανθρώπους της πλοκής.