By Αντρέι Κοτσεργκίν
Ψιτ, Μπασταρδε έλα όξω να αναλύσουμε λίγο ένα “συμβάν”!

Καλά ρε με έσυρες έξω στον καύσωνα ώστε να μιλήσουμε για την χειρότερη ταινία του M. N. Shyamalan?…
“Χειρότερη”? Προφανώς δεν έχεις δει τα The Last Airbender και After Earth!
Αυτά κρίνεις ως τα χειρότερα του?
Σίγουρα. Το πρώτο δεν μπόρεσα καν να το ολοκληρώσω αλλά οκ αργά ή γρήγορα θα συμβεί και αυτό. Να ναι καλά ο ψυχαναγκασμος μου… Το δεύτερο πάλι είναι ένα βαρετό και εντελώς αποστειρωμενο sci~fi αλλά οκ δεν μπορώ να κατηγορήσω εξ’ ολόκληρου τον M. N. για αυτό…
Γιατί καλέ?
Επειδή ανέκαθεν μου έδινε την αίσθηση ότι δεν είναι πραγματικά ένα ” M. N. Shyamalan Film”. Ναι οκ το γύρισε, το όνομα του είναι στους τίτλους αλλά τόσο τα trademarks όσο και η “ψυχή” του σκηνοθέτη απουσιάζουν από το φιλμ. Είναι απλά ο Will Smith που λέει σε έναν σκηνοθέτη “Ξέρεις ο γιος μου αποφάσισε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός. Γύρνα του μια ταινία στην οποία θα είναι ο ήρωας!”, ενώ ταυτόχρονα του κουνάει μια μεγάλη επιταγή.
Το THE HAPPENING είναι μια M. N. Shyamalan ταινία?
Ναι. Μάλιστα είναι μια από τις πιο Shyamaλανικες ταινίες του Shyamalan!
Εδώ έχουμε ένα φιλμ που είναι πιο παράδοξο και από παράδοξο. Ένα φιλμ που δεν μπορείς να καταλάβεις αν είναι μια μεγάλη παραγωγή που σοβαρολογεί ή αν πρόκειται για μασκαρεμενο και καμμένο B~Movie. Το πρόβλημα είναι ότι όπως και να χει πάσχει από Shyamaλανικο Overdose.
Για πες τι γίνεται με το “συμβάν”.
Ένα μαζικό κύμα από αυτοκτονίες πλήττει τα ανατολικά των Η. Π. Α. Αρχικά οι θάνατοι αποδίδονται από τα μίντια σε “τρομοκρατικό χτύπημα”. Ομως ο Elliot, ένας δάσκαλος μαθηματικών, αναλύει τις πιθανότητες και αποφασίζει ότι αυτό το σενάριο είναι παράλογο. Ο Elliot υποστηρίζει ότι οι “τρομοκράτες” είναι τα δέντρα και τα φυτά που έχοντας συνωμοτησει μεταξύ τους αποφάσισαν να μας τιμωρήσουν σπρώχνοντας μας σε βίαιους και gory θανάτους!
Το τρομερό “συμβάν” οφείλεται σε μια τοξίνη που απελευθέρωνει η φύση και η οποία μας προκαλεί αρχικά συγχιση και στο καπάκι μας σπρώχνει στην αυτοκτονία! Ο Elliot στην πορεία διαπιστώνει ότι τα φυτά στοχεύουν μεγάλα γκρουπ ανθρώπων και αποφασίζει να πάρει την γκομενα του και την κόρη του, μακαρίτη, κολλητού του και να αναζητήσουν καταφύγιο.
Αυτό ακούγεται εντελώς ηλιθιο.
Μπα όχι και τόσο! Βασικά είναι ένα παράδοξο concept βγαλμένο από τις διδαχές των Twilight Zone, X~FILES αλλά κυρίως του μάστορα Χίτσκοκ.
Γίνεσαι βλάσφημος τώρα…
Ίσως, αλλά όχι τόσο βλάσφημος όσο όλοι εκείνοι που βιάστηκαν να βαφτίσουν τον Shyamalan “νέο Χίτσκοκ” ύστερα από την 6η Αίσθηση.
Αλλά σκέψου το :
Ουσιαστικά εδώ ο σκηνοθέτης παίρνει τα δέντρα και τα φυτά, κάτι δηλαδή που το θεωρούμε δεδομένο, φυσιολογικό και πάνω απ’ολα ασφαλές στην καθημερινότητα μας και το εξελίσσει / διαστρεβλωνει σε μια τρομερή απειλή που φαντάζει σχεδόν μεταφυσική. Όπως έκανε και ο Χίτσκοκ με τα πουλιά του πίσω στα 60s. Απλά η σημαντική διαφορά είναι ότι ο ένας το έκανε μαεστρικα και ευρηματικά ενώ ο άλλος συνέθεσε μια ταινία που είναι So Bad, it’s Good και μάλιστα (μάλλον) δεν ήταν καν ο σκοπός του αυτός!

Πάντως η ιδέα ότι η φύση αποφασίζει να μας τιμωρήσει για το γεγονός ότι αρνούμαστε πεισματικά να συνυπαρξουμε αρμονικά μαζί της και σταδιακά την καταστρέφουμε είναι αρκετά καλή. Είναι μια ευρηματική αλληγορία γύρω από το γεγονός ότι δείχνοντας ασέβεια απέναντι στην φύση ουσιαστικά οδηγούμε το ανθρώπινο είδος σε “αυτοκτονία”.
Επίσης υπάρχουν και κάνα δυο καλές στιγμές σάτιρας εδώ. Πχ ορισμένοι χαρακτήρες επιμένουν πεισματικά, και παρά όλες τις ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, πως το “συμβάν” οφείλεται σε τρομοκρατική ενέργεια που έχει στόχο να εξαλείψει το ένδοξο Αμερικανικό έθνος. Μια κριτική απέναντι στην μαζική υστερία και την προπαγάνδα που κατέκλυσε τις Η.Π.Α. ύστερα από την 11η Σεπτεμβρίου…
Σε μια φάση δύο φουλ Αμερικανοί πολίτες μαζεύουν “τα απαραίτητα εφόδια” και τους βλέπουμε να τρέχουν να προλάβουν να πάρουν μαζί τους… Χοτ ντογκς! Επειδή το φαγητό αυτό προφανώς αποτελεί βασικό θεμέλιο της μαμάς Αμερικής!
Το θέμα είναι ότι αυτές οι σατιρικες στιγμές μοιάζουν ως σταγόνες σε έναν ωκεανό αμήχανου και αποτυχημένου χιούμορ και σκηνών που ενώ υποτίθεται ότι είναι “τρομακτικές” τελικά καταλήγουν να σου βγάζουν γέλιο.
Τι θεωρείς ότι πήγε στραβά?
Καταρχάς σκηνοθετικά και σεναριακα η ταινία δεν του βγαίνει του M. N. Ο τυπάς κάνει κατάχρηση των close up πλάνων και αποτυγχάνει αυτή τη φορά να σε βυθίσει στο μυστήριο ή το σασπένς. Σε μια σεκάνς βλέπουμε τους ήρωες να τρέχουν να προλάβουν τον… άνεμο (?!) ώστε να μην εκτεθούν στην τοξίνη κσι υποτίθεται ότι πρέπει να νιώσεις αγωνία αλλά αντίθετα η φάση είναι εντελώς κωμική!
Αυτό μου θυμίζει παλιά που πηγαίναμε παραλία οικογενειακως και ο μπαμπάς μας ξυπναγε από τα χαράματα ώστε “να προλάβουμε τον ήλιο”…
Ναι κάπως έτσι μοιάζει. Φαντάζομαι τουλάχιστον διότι στην Ρωσία που πήγαινα για να βλέπω τα καλοκαίρια τον γερό μου δεν έπαιζε και πολύ παραλία…
Δεν ήρθα εδώ ώστε να σου κάνω ψυχανάλυση…
Τεσπα προχωράμε.
Σεναριακα ο M. N. δεν αναδεικνύει ποτέ του το παράδοξο του “συμβάντος “και η ιστορία δεν καταλήγει πουθενά. Αλλά οκ δεν με χάλασε και τόσο αυτό μιας και υποστηρίζει την Twilight Zone / X~FILES αισθητική. Σε αυτές τις σειρές πολλές υποθέσεις / επεισόδια είχαν ένα ανοιχτό φινάλε αλλά και πάλι σου χάριζαν ωραίες και αλλόκοτες εμπειρίες. Βέβαια εδώ δεν ισχύει αυτό.
OK σε μια σκηνή κάτι χαρακτήρες έχουν κλειστεί σε ένα αμάξι και η τοξίνη δεν τους επηρεάζει αρχικά. Μετά όμως βλέπουν ότι η οροφή έχει μια μικροσκοπική τρύπα και ξαφνικά οδηγούνται στην αυτοκτονία… Διαολε M. N. ακόμη και ένα “παράδοξο” πρέπει να υπακούει κάποιους λογικούς κανόνες ώστε να στέκει σαν ιστορία.
Φαντάζομαι το σήμα κατατεθέν plot twist το “τερματίζει” στο φινάλε!
Μπα όχι. Περισσότερο cliffhanger θα το χαρακτήριζα το φινάλε. Πάντως διέκρινα ένα “plot twist” στην τρίτη πράξη.
Χμ, για πες…
Σε μια φάση οι τρεις ήρωες βρίσκουν καταφύγιο στο σπίτι μιας γριάς. Η τύπισσα εξαρχής φαίνεται ότι είναι μια τρελογρια ερημητισα αλλά εκείνοι το θεωρούν καλή ιδέα να περάσουν την νύχτα μέσα στο σπίτι της. Αργότερα η γρια μπαίνει σε Mood “Λάμψη” Jack Nicholson και καταλήγει να τρομοκρατεί τον Wahlberg, που είναι ντουκι και μαντράχαλος ξέρω γω!
Παρένθεση : Κάπου εδώ έχουμε μια από τις πιο ξεκαρδιστικες αντιδράσεις που έχω δει ποτέ μου σε ταινία…
Τεσπα το πρωί η γριά βγαίνει στην αυλή της και αφού τα “λέει” με τον κήπο της αποφασίζει να αυτοκτονήσει, με έναν αρκετά ανορθόδοξο και επίπονο τρόπο. Προσωπικά θεωρώ ότι η αυτοκτονία της δεν οφείλεται στην επίδραση της τοξίνης. Η γριά απλώς πήγε στο επόμενο επίπεδο τρελας επειδή δεν άντεχε να βλέπει κόσμο στο σπίτι της!
Μου φαίνεται την έβγαλες από τον κωλο σου αυτή την θεωρία.
Μάλλον ναι. Αλλά οκ έχω βγάλει και χειρότερες κατά καιρούς! Όπως και να χει η κάμερα του M. N. βγάζει πολύ πιο παράλογα πράγματα εδώ..
Οκ η γριά σου άρεσε από ότι κατάλαβα. Με τους υπόλοιπους χαρακτήρες τι γίνεται?
Με εξαίρεση τον John Leguizamo που πασχίζει να διατηρήσει ένα σοβαρό επίπεδο, κόντρα σε όλους και όλα, το υπόλοιπο cast προβαίνει σε κάτι φουλ Campy και αμηχανες ερμηνείες που καταλήγουν να φαντάζουν εντελώς αστείες και εκκεντρικές.
Οκ ο Mark Wahlberg ποτέ του δεν ήταν κάνας “Marlon Brando” αλλά σε ταινίες όπως πχ τα BOOGIE KNIGHTS και THE DEPARTED με σωστή καθοδήγηση από τον σκηνοθέτη μπορεί να κάνει πραγματάκια ερμηνευτικά. Εδώ πάλι είναι λες και ο M. N. δεν ασχολήθηκε καθόλου μαζί του.
Δηλαδή πάρε ως παράδειγμα αυτή την σκηνή…
Για κάποιο λόγο ο Shyamalan είδε αυτό το take και σκέφτηκε “Οκ το κρατάμε!”. Ο Wahlberg δεν έχει το ταλέντο ώστε να παίξει κόντρα ρόλους και κάπως έτσι εδώ έχουμε το αστείο “συμβάν” ένας macho / ραπερ να πασχίζει, μάταια, να υποδυθεί τον σπασικλα καθηγητή!
Η ερμηνεία του Wahlberg είναι τόσο αμήχανη, εκκεντρική και ο χαρακτήρας του λέει τόσες φορές την λέξη “bees” που καταλήγει να συναγωνιζεται τον Nic Cage του The Wicker Man…

Πάντως η μακράν χειρότερη ερμηνεία ολόκληρης της ταινίας είναι αυτή της Zooey Deschanel. Η τύπισσα υποτίθεται ότι είναι ένα άτομο που πάσχει από κατάθλιψη και που τελευταία έχει δεύτερες σκέψεις γύρω από την σχέση της με τον Elliot. Τα συναισθήματα αυτά μεταφράζονταν με την ηθοποιό να κοιτάει συνεχώς “κατάμουτρα” την κάμερα και να παίρνει αλλόκοτες γκριμάτσες…
Α και οι δύο πρωταγωνιστές δεν μοιράζονται την παραμικρή πειστική χημεία μεταξύ τους. Μάλιστα εδώ ο Shyamalan είναι λες και ξέχασε πως να σκηνοθετεί. Ακόμη και τα trademarks που τον ανέδειξαν πλέον λειτουργούν ως τα χειρότερα σημεία του φιλμ. Φαντάσου ότι τραβάει σε τόσο μεγάλο βαθμό τα close-up πλάνα που από ένα σημείο και ύστερα οι ηθοποιοί δείχνουν λες και δεν ξέρουν τι να κάνουν μπροστά στην κάμερα! Αυτή η εκφραστική παγωμαρα και η απόλυτη έλλειψη σκηνοθετικής καθοδήγησης θυμίζει το (ας το πούμε… “εκκεντρικό”) σινεμά των Ed Wood. και Tommy Wiseau …

Δηλαδή ΓΤΧΜ σε μια σεκάνς βλέπουμε μια ομαδική αυτοκτονία να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια των ηρώων μας και ο χαρακτήρας του Wahlberg κάθεται και αναλύει… μαθηματικές πιθανότητες!

Μέχρι και ο Wahlberg το αναγνώρισε αυτό και προχώρησε στην εξής δήλωση :
“The Happening.’ Fuck it. It is what it is. Fucking trees, man. The plants. Fuck it. You can’t blame me for not wanting to try to play a science teacher. At least I wasn’t playing a cop or a crook.”
Ακόμη και κατά την διάρκεια των γυρισμάτων διακρίνουμε έναν πρωταγωνιστή και έναν σκηνοθέτη να μην είναι σίγουροι τι ΣΚΑΤΑ συμβαίνει με την ιστορία που θέλουν να δείξουν στο κοινό τους!
Κάτι που να λειτουργεί ανάμεσα στο ζεύγος ?
Χμ… Σε μια φάση, και αφού έχει ξεσπάσει το “συμβάν”, βλέπουνε την τύπισσα να προσπαθεί να κρύψει από τον Elliot κάτι επίμονες κλήσεις που λαμβάνει στο κινητό της. Και οκ εκεί λες “έχει εραστή!” αλλά τελικά ο M.N. διαψεύδει τις προσδοκίες σου. Στην πραγματικότητα η τύπισσα προσπαθεί να αποκρυψει από τον Elliot το γεγονός ότι πριν μερικές μέρες του είχε πει ψέματα ότι θα καθυστερήσει στην δουλειά ενώ στην πραγματικότητα είχε βγει με έναν συνάδελφο της για… γλυκό!
“Γλυκό” θες να πεις!
ΟΧΙ. Σκέτο γλυκό. Χωρίς εισαγωγικά!
Η μικρή αυτή πινελιά σπάει το διαχρονικό κλισέ με τα “ερωτικά τρίγωνα” και επίσης σε βάζει να φιλοσοφήσεις λίγο κάποια πράγματα. Πχ θεωρείται “απιστία” αν βγεις κρυφά για γλυκό με έναν άλλον άνθρωπο και ενώ βρίσκεσαι σε σχέση? Φαντάσου κάτι σαν το ντιμπειτ με το μασάζ ποδιών στο PULP FICTION αλλά δίχως τους cool διαλόγους του Tarantino! Στο PULP οι χαρακτήρες συζητούσαν μεταξύ τους με απόλυτη φυσικότητα και άνεση. Στον αντίποδα εδώ διακρίνονται από μια ρομποτική αμηχανία.
Η πλειοψηφία των διαλόγων του THE HAPPENING κινείται στα πλαίσια του Cheesy Exposition. Ειδικά στην εισαγωγή του φιλμ βλέποντας τον Wahlberg να δίνει “επιστημονική διάλεξη” στους μαθητές του θα κλασεις στα γέλια από την όλη αμηχανία ενώ ταυτόχρονα παίρνεις πρέφα ότι ο ίδιος ο σκηνοθέτης spoiλαρει την πλοκή του…
Κάνα θετικό στοιχείο που να διακρίνει την ταινία?
Ο μαζικός πανικός γράφει κομπλέ στην ταινία. Σε μια σκηνή διακρίνουμε το εξώφυλλο μιας εφημερίδας να φέρει τον τίτλο “KILLADELPHIA” καθώς το “συμβάν” χτύπησε και αυτή την πόλη. Είναι ένας τόσο κλισέ, ανόητος και “clickbait” τίτλος που άνετα τον φαντάζεσαι να εμφανίζεται σε καμία φυλλάδα του κωλου, τύπου Εσπρέσο ή ΜΑΚΕΛΕΙΟ! Μια μικρή αλλά καυστική σάτιρα του σκηνοθέτη απέναντι στα μίντια.
Τα kills και το Gore σε κρατάνε. Οι μαζικές αυτοκτονίες έχουν την φάση τους. Αν και μοιάζουν περισσότερο Campy πάρα τρομαχτικές ή σοκαριστικες.
Παραθετω ως παράδειγμα αυτή την WTF?! σκηνή όπου ένας τύπος αποφασίζει ότι είναι πρακτικό να αυτοκτονήσεις με μια… αλωνιστικη μηχανή…
…και έναν εμ… “φόρο τιμής” στο Full Metal Jacket…
Α και έχουμε και Suicidal FATALITY χάρη σε κάτι τίγρεις!

Βέβαια ένα άλλο “παράδοξο” είναι ότι τα αγαπημένα μου Kills της ταινίας ΔΕΝ οφείλονται στην εκδικητική μανία των φυτών αλλά καθαρά στην ανθρώπινη ηλιθιότητα! Αναφέρομαι προφανώς στην σκηνή που κάτι hillbillies ρίχνουν Headshots σε δύο ενοχλητικούς εφήβους!

Και ας προσπάθησε ο Elliot να ηρεμήσει τα πνεύματα…
Χεχ!
Ναι, έχει κάποιες γαματες, απρόσμενα R~rated Shyamaλανικες τζούρες αυτή η ταινία. Να τα λέμε και αυτά!
Τελικά τα δέντρα εδώ παρουσιάζονται ως Serial Killers?
Θα έλεγα ότι περισσότερο λειτουργούν με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Αλλά στο ενδιάμεσο ίσως το απολαμβάνουν κιόλας και για αυτό καταφεύγουν σε “Slasher” τακτικές καμία φορά! Βέβαια τέτοιοι ανεύθυνοι Μαλακες που είμαστε ίσως και μας αξίζει.
Το τρομαχτικό της όλης υπόθεσης είναι ότι πλέον παρόμοια “συμβάντα” τα συναντάμε και στην αληθινή ζωή. Έχω την εντύπωση ότι η μητέρα φύση επιτέλους αγανάκτησε από την ανθρωπότητα και είπε να κάνει κάτι για αυτό…
Τελευταίες σκέψεις?
Το THE HAPPENING είναι μια ταινία που πάει να πει ορισμένα σοβαρά πράγματα μέσα από ένα παράδοξο συμβάν και τελικά καταλήγει να σου λέει ανέκδοτα. Ένα καταλαθος So Bad, it’s Good φιλμ που το προτείνω και ως Drinking Game με την γκομενα ή την παρέα. Αν σε κάθε σκηνή όπου ένας χαρακτήρας αναφέρει τις λέξεις “Happening”, “Happens” ή “Happened” ή σε κάθε πλάνο που ο Shyamalan κάνει closeup σε έναν αποχαυνωμενο ηθοποιό του κατεβάζεις, μονορούφι, ένα ποτήρι μπύρα (με την συνοδεία χοτ~ντογκ προφανώς!) η προβολή αυτής της ταινίας θα εξελιχθεί σε φουλ διασκεδαστικη και αξέχαστη εμπειρία!
Το THE HAPPENING λειτουργεί ως ένας…, Plantxploitation, ανεξήγητος γρίφος σε μια σκηνοθετική καριέρα που πήρε ανεξήγητη τροπή.
Ακόμη και ο υπότιτλος της ταινίας μας τονίζει την αλλόκοτη πορεία του M.N.Shyamalan στο σινεμά…

Βλέποντας αυτό το κινηματογραφικο “συμβάν” στο φινάλε πραγματικά θα αναρωτηθείς :
“ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΟΝ M.N.SHYAMALAN?!”
SHIT HAPPENING! Αντε ρίξε μια βαθμολογία μπας και επιστρέψω πίσω στο δροσερό και μοναχικό σκοτάδι μου / μας…
Οκ!
Βαθμολογία : Το THE HAPPENING είναι μια ακόμη απόδειξη του ότι καλύτερη ταινία με μοχθηρα δέντρα παραμένει το EVIL DEAD του Sam Raimi.

Leave a Reply