CAPTAIN AMERICA ‘THE WINTER SOLDIER’ : Τα φαντάσματα του Steve Rogers αποκτούν σάρκα και …μέταλλο.

by Αντρεί Κοτσεργκίν

Μέσα από το ‘Out of Time‘ arc τους οι Ed Brubaker, Steve Epting και Michael Lark κατόρθωσαν να σπάσουν την ‘ασπίδα‘ του ψυχισμού του Steve Rogers aka Captain America και να κάνουν έναν ‘υπερστρατιώτη‘ να αισθάνεται σαν ένας κοινός θνητός που έχει ‘ξεμείνει από χρόνο‘.

Επιστρατεύοντας τον αιώνιο αντίπαλο Red Skull , ένα κατάλοιπο του Κοσμικού Κύβου αλλά και δυο εξαιρετικά πικρόχολους και εκδικητικούς Ρώσους ο Brubaker ‘στοίχειωσε‘ τον Cap βάζοντας τον αντιμέτωπο με τα φαντάσματα του παρελθόντος του, ως στρατιώτης στον Β’Παγκόσμιο. Ένα παρελθόν που αν και στο σύνολο του κρίνεται ως ηρωικό στην πραγματικότητα χτίστηκε επάνω σε αμέτρητα πτώματα και σε μια απόλυτη φρίκη.

Ένα από αυτά τα πτώματα ήταν και εκείνο του , επί χρόνια συντρόφου του Steve Rogers, νεαρού Bucky Barnes. Να όμως που λίγο καιρό μετά τα γεγονότα του Out of Time η απώλεια που κόστισε περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες στον ήρωα μας θα έπαυε να λειτουργεί ως ένα ‘φάντασμα‘.

Στο THE WINTER SOLDIER o ‘νεκρός‘ Bucky αποκτά ξανά σάρκα, οστά αλλά και …μέταλλο…

Και μπορεί εμείς ως αναγνώστες να είχαμε βιώσει την αποκάλυψη της ανάστασης του αδικοχαμένου Bucky όμως για τον Steve Rogers η ίδια αποκάλυψη φαντάζει ως ένα ακόμη ασήκωτο φορτίο το οποίο καλείται να το σηκώσει στους ώμους του ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον ραδιούργο Aleksander Lukin, τον σοβιετικό αξιωματικό που επιθυμεί σαν τρελός να πάρει την εκδίκηση του από τον Captain America για τις ‘αδικίες‘ που θεωρεί ότι υπέστησαν τόσο εκείνος όσο και η ρόντινα Ρωσία κατά την διάρκεια του πολέμου…

Οι θιασώτες του Στάλιν ποτέ τους δεν χώνεψαν το γεγονός ότι αντίθετα με τους Γερμανούς και τους Αμερικανούς η Ρωσία τότε δεν είχε κάποιον ‘υπερστρατιώτη‘ ή έστω ένα υπερόπλο ώστε να υπερασπίσει την ελευθερία αλλά και τα συμφέροντα της. Και κάπως έτσι ο Lukin ξεθάβει από τον πάγο έναν άλλον ‘υπερστρατιώτη‘ ο οποίος επί δεκαετίες ολόκληρες δρούσε υπό πλήρη μυστικότητα και εξουδετέρωνε στόχους ‘κλειδιά‘ για λογαριασμό του μεταπολεμικού Σοβιετικού Καθεστώτος.

Αυτός ο φονιάς / όπλο μέχρι σήμερα ήταν γνωστός μονάχα ως ‘Ο Στρατιώτης του Χειμώνα’ και επί της ουσίας θεωρούνταν ένας ‘μύθος‘ από τις Κυβερνήσεις και τις μυστικές υπηρεσίες του υπόλοιπου κόσμου…

Να όμως που ο Brubaker μας αποκαλύπτει ότι ο ‘Winter Soldier‘ δεν αποτελεί ένα ακόμη από τα πολλά παραμύθια της Ρωσίας. Ο συγγραφέας επαναφέρει στην ζωή τον Bucky Barnes και με αυτή του την κίνηση πήρε ένα τεράστιο δημιουργικό ρίσκο πίσω στα 00s.

O θάνατος του Bucky το 1945 για την πλειοψηφία των αναγνωστών και των οπαδών αποτελούσε ένα ιερό άβατο ισάξιο με εκείνα των γονιών του Bruce Wayne και του θείου Ben από τα comics του Spider-Man. H σκέψη και μόνο ότι κάποτε ο Bucky θα περνούσε και εκείνος μέσα από την πατροπαράδοτη διαδικασία ‘ανάστασης‘ , από την οποία έχουν περάσει οι περισσότεροι από τους αγαπημένους μας χάρτινους χαρακτήρες σε κάποια φάση της ‘ζωής‘ τους, αρκούσε ώστε να τσαντίσει τους αναγνώστες του CAPTAIN AMERICA comic.

Και όμως να που ο Ed Brubaker δεν μάσησε και επανέφερε τον Bucky στην ζωή και μάλιστα στον ρόλο του Villain !

Διαβάζοντας την ιστορία του THE WINTER SOLDIER κανένας , υγιής τουλάχιστον, αναγνώστης δεν ένιωσε τελικά θιγμένος ή νευριασμένος από την εξέλιξη των πραγμάτων. Στην τελική ο ίδιος ο Jack Kirby , ένας εκ των δυο δημιουργών του χαρακτήρα, στο παρελθόν είχε εκφράσει έντονα την επιθυμία του να ξαναδεί τον Bucky Barnes στις σελίδες των αγαπημένων μας comics.

Αλλά η ‘ανάσταση‘ του Bucky αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό όχι λόγω των επιθυμιών του Kirby αλλά κυρίως χάρη στην ευρηματική δουλειά που έκαναν εδώ οι Brubaker και Epting.

Φυσικά πριν την απρόσμενη επιστροφή του Bucky Barnes είχε προηγηθεί ένα κενό δεκαετιών γύρω από την παρουσία και την δράση του. Εδώ ο συγγραφέας φροντίζει να καλύψει αυτό το κενό με τον πιο απλό αλλά και συνοπτικό τρόπο :

Μέσω ενός απόρρητου φακέλου που αποκαλύπτει τόσο σε εμάς όσο και στον Steve Rogers τον βίο και την πολιτεία του Bucky Barnes ως ‘Στρατιώτης του Χειμώνα’.

Διαβάζοντας τον φάκελο και μαθαίνοντας όλα όσα έπραξε ο Bucky για λογαριασμό των Ρώσων στο τέλος το μόνο που σου μένει να κάνεις είναι να συμμεριστείς απόλυτα την απόγνωση, την σύγχυση αλλά και τον πόνο που αισθάνεται ο ήρωας μας την ώρα που τον κλείνει …

Στο THE WINTER SOLDIER o Steve Rogers για ακόμη μια φορά καλείται να αναλογιστεί το παρελθόν του και να κάνει την αυτοκριτική του. Ναι είναι ξεκάθαρο ότι ο Bucky εξελίχθηκε / διαστρεβλώθηκε από τους Ρώσους σε έναν ψυχρό και αμείλικτο φονιά όμως ο Cap δεν είναι άμοιρος των ευθυνών του.

Στην τελική ήταν εκείνος ο ίδιος που πριν από χρόνια δέχτηκε να έχει στο πλευρό του ένα αμούστακο παιδί που από την μια θα λειτουργούσε ως η ‘απάντηση‘ των Η.Π.Α. απέναντι στην Χιτλερική Νεολαία και από την άλλη θα ήταν εκείνος που θα έκανε την βρώμικη δουλεία την οποία δεν δέχονταν να κάνει ο Steve…

‘The official story said he was a symbol to counter the rise of the Hitler Youth… and there was some truth to that, but like all things in war, there was a darker truth underneath. Bucky did the things I couldn’t. I was the icon. I wore the flag… but while I gave speeches to troops in the trenches… He was doing what he’d been trained to do… and he was highly trained. He wouldn’t been out there with us if he wasn’t.’

Στο THE WINTER SOLDIER o Brubaker για ακόμη μια φορά παίρνει έναν χαρακτήρα ‘σημαία‘ και τον αποδίδει σαν έναν σύνθετο και τραγικό άντρα. H εξομολόγηση του Steve γύρω από τον αληθινό ρόλο που διαδραμάτισε ο Bucky στον Β’ Παγκόσμιο τσακίζει κόκαλα.

Ουσιαστικά ο Rogers παραδέχεται ότι εν γνώση του ένα παιδί εξελίχθηκε σε έναν στρατιώτη / φονιά ώστε η αποστολή του γύρω από την νίκη της Αμερικής να έχει όντως κάποια βάση. Ο Cap το ήξερε ότι ένας φριχτός πόλεμος όπως υπήρξε ο Β’ Παγκόσμιος ποτέ δεν θα μπορούσε να νικηθεί με μια ασπίδα και έτσι δέχτηκε ως σύμμαχο του έναν πιτσιρικά που θα λειτουργούσε , και εκείνος, ως προπαγάνδα ενάντια στους Ναζί αλλά και που θα αφαιρούσε όλες εκείνες τις ζωές που ήταν απαραίτητο να αφαιρεθούν.

Το αίμα με το οποίο ο Captain America δεν ήθελε να λερώσει τα χέρια του τελικά κατέληξε στα χέρια του Bucky Barnes.

Εδώ ο περίφημος και , φαινομενικά, ακλόνητος ιδεαλισμός του ήρωα έρχεται σε κάθετη κόντρα με τις πράξεις και τις επιλογές του γύρω από τον Bucky Barnes. Βέβαια οι ανάγκες ενός ανώτερου σκοπού και ενός πολέμου έχουν πολλές φορές την δύναμη να επισκιάσουν και να υπερνικήσουν την λογική και την ηθική ενός άντρα. Και κάπως έτσι στα 40s o Cap έκανε τα ‘στραβά μάτια‘ κάθε φορά που έβλεπε ένα παιδί να θυσιάζει ένα τεράστιο κομμάτι της αθωότητας του μέσα σε βίαια πεδία μαχών.

Στο THE WINTER SOLDIER o Captain America παύει επιτέλους να φαντάζει ως ένα ακλόνητο σύμβολο και ξεπέφτει στο επίπεδο των κοινών αντρών που αφού κάνουν κάποιο λάθος στην συνέχεια μετανιώνουν για αυτό και κλονίζονται ολοκληρωτικά στην σκέψη του. Σαν να μην έφτανε αυτό ο Cap καλείται να αναλογιστεί και το ενδεχόμενο ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι αρκετά διαφορετικά καθώς αν οι Σοβιετικοί είχαν ‘παρκάρει‘ το υποβρύχιο τους μερικά μέτρα πιο πέρα το 1945 τότε το σενάριο να είχε εξελιχθεί ο ίδιος σε έναν ‘Στρατιώτη του Χειμώνα‘ θα ήταν ένα αρκετά πιθανό ενδεχόμενο.

Πως θα είχε εξελιχθεί ο κόσμος και η ιστορία μας αν οι Ρώσοι αντί για τον Bucky Barnes είχαν ‘ξεπαγώσει‘ τον Captain America και στην συνέχεια τον μετέτρεπαν σε πράκτορα / όπλο τους ?

Ευτυχώς ή δυστυχώς αυτό το παρανοικό ‘WHAT IF ?!‘ σενάριο δεν θα το μάθουμε ποτέ μας εδώ.

Πάντως παρά το γεγονός ότι στις φλέβες του Bucky δεν κυλούσε ο ίδιος πειραματικός ορός που μετέτρεψε κάποτε τον Steve Rogers σε ένα ‘υπερστρατιώτη‘ οι Σοβιετικοί ‘διασώστες‘ του δεν φάνηκαν να πτοούνται τότε από τέτοιες μικρές λεπτομέρειες. Για τον Στρατηγό Vasily Karpov, και μέντορα του Lukin, η εύρεση του Bucky Barnes λειτουργούσε ως ένα δίκοπο μαχαίρι ενάντια στους Αμερικανούς καθώς από την μια του επέτρεπε να δημιουργήσει ένα ‘υπερπράκτορα‘ που λόγω του παρουσιαστικού και της καταγωγής του θα μπορούσε εύκολα να παρεισφρήσει στις τάξεις των Αμερικανών και να λειτουργήσει αποτελεσματικά ως κατάσκοπος και φονιάς και από την άλλη θα ήταν η απόλυτη εκδίκηση του απέναντι στον άντρα που τον ‘ατίμωσε‘ στην διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου. Ο Karpov ποτέ του δεν ξεπέρασε την ντροπή που του επέφερε η υπερίσχυση των Η.Π.Α. στα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την λήξη του πολέμου και ποτέ του δεν ξέχασε το πως ο Captain America ανέτρεψε τότε τα σχέδια του. Η σκέψη και μόνο ότι ο σύντροφος και ο καλύτερος φίλος του Captain America λειτουργούσε πλέον για λογαριασμό του και ζούσε μονάχα ώστε να εκπληρώνει τις πολιτικές και προσωπικές του ατζέντες έτρεφε αυτόν τον άντρα για χρόνια ολόκληρα…

Πριν πεθάνει ο Karpov φρόντισε να διατηρήσει ζωντανό το μίσος του για τις Η.Π.Α. και το σύμβολο τους Captain America μέσω του διαδόχου του Lukin. Και μπορεί οι τελευταίες του εντολές να ήταν να μπει στον ‘πάγο‘ μια και καλή ο ‘Στρατιώτης του Χειμώνα‘ όμως το μίσος παρέμεινε εκεί στην επιφάνεια και συνέχισε να ‘καίει‘ τον διάδοχο του Karpov. Και κάπως έτσι μερικές δεκαετίες αργότερα ο Lukin επαναφέρει τον Bucky Barnes στην σύγχρονη πραγματικότητα ώστε να συνεχίσει τον πόλεμο ενάντια στις Η.Π.Α. , να αποπροσανατολίσει τον νούμερο ένα αντίπαλο του Steve Rogers ώστε να μην μπει εμπόδιο στα σχέδια του και παράλληλα να κατορθώσει επιτέλους να δώσει στην ρόντινα Ρωσία όλα όσα εκείνη ‘δικαιούνταν‘ ύστερα από την λήξη του Β’ Παγκοσμίου…

Ο Steve Epting πραγματικά διαπρέπει καλλιτεχνικά σε αυτό τον τίτλο. Το ‘KLNNG!’ που ακούγεται καθώς το μεταλλικό χέρι του Winter Soldier συναντά την περίφημη ασπίδα του ήρωα μέχρι και σήμερα αποτελεί μια από τις πιο σπουδαίες σεκάνς στην ιστορία των comics της MARVEL.

Όμως εκεί που διαπρέπει για ακόμη μια φορά ο σχεδιαστής είναι στις εκφράσεις των χαρακτήρων του. Εδώ θα νιώσεις την σύγχυση και τις τύψεις του Captain America αλλά θα μελετήσεις και με προσήλωση τις αντιδράσεις που έχει ο Bucky απέναντι του. Ο Epting θα σε κάνει να αναρωτηθείς αν ο φονιάς αυτός φέρει μέσα του έστω και κάποιες λιγοστές αναμνήσεις και συναισθήματα του άντρα που υπήρξε κάποτε ή αν πλέον λειτουργεί μονάχα ως ένα απόλυτα πειθήνιο όργανο τιμωρίας και σκοπιμοτήτων.

Φυσικά όταν σε ένα comic συναντάς το όνομα του Ed Brubaker δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερος ‘πρωταγωνιστής‘.

Ο Bubaker μέσα από τις σελίδες του τίτλου του μας συστήνει σε έναν γαμάτο αλλά και τραγικό Villain που αργότερα θα εξελισσόταν σε σύνθετο αντιήρωα. Παράλληλα μας δίνει και έναν σαφώς πιο ευθύ Κακό στο πρόσωπο του Lukin που όμως και εκείνος διακρίνεται από πολλές στρώσεις. Ναι ο πολεμοχαρής και εκδικητικός αυτός άντρας επιστρατεύει τον Κοσμικό Κύβο ώστε να καταστρέψει σωματικά και ψυχικά τον ήρωα μας όμως δεν είναι ένας ακόμη γραφικός μανιακός που θέλει απλά να εξουσιάσει τον κόσμο. Ο Lukin είναι το τρομακτικό αλλά και θλιβερό κατάλοιπο ενός σκληρού πολέμου και μιας εξίσου σκληρής εποχής. Ο άντρας αυτός επιθυμεί διακαώς να δει την ρόντινα Ρωσία να αναρριχάται ξανά στην εξουσία και στα πλαίσια της επιθυμίας του ρισκάρει ακόμη και την ίδια του την λογική. Ως κερασάκι στην τούρτα έχουμε την ‘επιστροφή’ του Red Skull η οποία προμηνύει περισσότερες κακουχίες για τον Captain America στο μέλλον.

Ο Brubaker εδώ για ακόμη μια φορά ακροβατεί μαεστρικά ανάμεσα στο νουάρ, το κατασκοπικό αλλά και το πολεμικό στοιχείο ενώ παράλληλα συνεχίζει να μελετά εις βάθος την θνητή πλευρά ενός συμβόλου που επί δεκαετίες ολόκληρες στα μάτια μας φάνταζε άφθαρτο. Και αυτό το επιτυγχάνει κάνοντας μια τολμηρή αναθεώρηση της ιστορίας του. Το comic αυτό είναι τόσο σύνθετο και ισχυρό που διόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι η καλύτερη ταινία ολόκληρου του MCU έχει στηθεί, έστω και εν μέρη, επάνω του…

Φυσικά η κινηματογραφική MARVEL και η DISNEY ποτέ τους δεν θα είχαν τα μεταλλικά αρχίδια ώστε να αποδώσουν πιστά τις σελίδες του comic μιας και εδώ ο Brubaker θίγει θεματολογίες αρκετά προβοκατόρικες για τα αποστειρωμένα δεδομένα και τις τακτικές των δυο εταιρειών όσον αφορά την απεικόνιση των χαρακτήρων τους επάνω στο πανί.

Στο THE WINTER SOLDIER ο συγγραφέας , πατώντας επάνω στην λογική του Stan Lee που ισχυρίζονταν ότι είναι παράλογο το να έχει ένας ήρωας ως συμμάχους του εφήβους και να τους θέτει συνεχώς αντιμέτωπους με θανάσιμους κινδύνους, ουσιαστικά αναθεωρεί ολοκληρωτικά την έννοια και την χρήση των ‘sidekicks‘.

Ο Brubaker δεν μας δείχνει μονάχα τις επιπτώσεις που έχει η ‘ανάσταση‘ του Bucky Barnes απέναντι στον Steve Rogers αλλά στο ενδιάμεσο μελετά και το μετατραυματικό σύνδρομο που αποκόμισε ο πρώτος ύστερα από όλη την φρίκη που βίωσε καθώς αντιμετώπιζε τους Ναζί και τα ανίερα δημιουργήματα του μοχθηρού Red Skull πίσω στο μέτωπο…

Ναι οι Ρώσοι βρήκαν τον Bucky και μέσω της πλύσης εγκεφάλου τον μετέτρεψαν σε φονιά τους. Όμως δεν δημιούργησαν οι ίδιοι αυτόν τον φονιά. Υπήρχε πολύ πιο πριν στο προσκήνιο απλά εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της άλλης πλευράς…

Σταδιακά ο Steve Rogers συνειδητοποιέι , ή αποδέχεται επιτέλους, και ο ίδιος αυτή την σκληρή αλήθεια και αφού βρει το κουράγιο να αντιμετωπίσει ξανά τα φαντάσματα του παρελθόντος και να κάνει την αυτοκριτική του στην συνέχεια καλείται να προβεί και σε μια εξαιρετικά δύσκολη επιλογή :

Οφείλει να σκοτώσει τον Bucky Barnes δίνοντας έτσι ένα τέλος τόσο στην απειλή του όσο και στην μαρτυρική και αφύσικη ύπαρξη του ή θα πρέπει να παλέψει για την ‘σωτηρία’ του ?

Μένοντας πιστός στην ευγενική φύση και στην ανιδιοτέλεια του ο Steve Rogers επιλέγει το δεύτερο και ας έρχεται αυτή του η επιλογή σε άμεση κόντρα με τις επιταγές και τις επιθυμίες των συμμάχων του στην S.H.I.E.L.D.

O Cap ρισκάρει σχεδόν τα πάντα ώστε να δώσει μια ευκαιριά στην λύτρωση στον παλιόφιλο και συνεργάτη του Bucky Barnes και κατά συνέπεια να κερδίσει και την δική του εξιλέωση για μια από τις σπάνιες φορές που έβαλε την ζωή ενός συντρόφου του κάτω από έναν σκοπό.

Και ναι στο φινάλε τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής του Steve Rogers ποτέ δεν μας γίνονται ξεκάθαρα όμως και πάλι η αξία της είναι ενδεικτική της τεράστιας αξίας του ίδιου του ήρωα.

Στο THE WINTER SOLDIER οι Brubaker και Epting μας δείχνουν ότι ακόμη και όταν ο ‘υπερστρατιώτης‘ Steve Rogers ξεπέφτει στο θνητό επίπεδο μας εκείνος παραμένει ένας αξιοθαύμαστος άντρας που δεν θα επιτρέψει ποτέ στις ευθύνες και τις τύψεις του να τον νικήσουν. Ναι ο Captain America είναι τα μπράτσα, η στολή και η ασπίδα του όμως πάνω απ’όλα ο αληθινός ήρωας συναντάται μέσα στην ψυχή και το πείσμα ενός άντρα που βρίσκεται πίσω από αυτά.

Μέσα σε μια εποχή όπου η Αμερική, αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος, καλούνταν να κάνει τις επιλογές του κινούμενος πλέον σε ένα κλίμα τρομοκρατίας , παραπληροφόρησης, πολιτικών σκοπιμοτήτων και θανάτου ο Brubaker επέλεξε να ξαναγράψει την ιστορία ενός χαρακτήρα που αν και ‘γεννήθηκε‘ ως μια μορφή προπαγάνδας στην πορεία της ιστορίας του εξελίχθηκε σε ένα σπουδαίο και πολύτιμο σύμβολο τόσο της παγκόσμιας ελευθερίας όσο και της ατομικής ανάληψης των ευθυνών.

Όμως πάνω απ’όλα και σε ένα σύμβολο αφοσίωσης και ελπίδας.