BLOODSHOT REBORN (2015) : O Jeff Lemire επιδιόρθωσε την άποψη που είχα για τον Bloodshot !

by Αντρέι Κοτσεργκίν

Παρά την εξαιρετικά τραυματική εμπειρία που αποκόμισα εξαιτίας της πρόσφατης κινηματογραφικής μεταφοράς του comic της εκδοτικής VALIANTμε την ονομασία BLOODSHOT κάπως κατόρθωσα να μαζέψω υπομονή και κουράγιο ώστε να ψαχτώ με τον ομώνυμο αντιήρωα και το χάρτινο σύμπαν στο οποίο εκείνος ζει, πεθαίνει και ξαναζεί και το οποίο αρέσκεται να ‘ψεκάζει‘ με άφθονες σφαίρες.

Αν και λάτρης και συλλέκτης comics οφείλω να ομολογήσω ότι επί τόσα χρόνια ο BLOODSHOT και οι περιπέτειες του βρίσκονταν ‘ κάτω από το ραντάρ μου’ όχι επειδή αγνοούσα την ύπαρξη ενός χαρακτήρα που οι τίτλοι του βρίσκονται στα ράφια από τις αρχές των 90s αλλά επειδή αυτός μου είχε δημιουργήσει την εντύπωση ότι λειτουργεί σαν μια πιο ακραία ρέπλικα του ‘ Παγκόσμιου Στρατιώτη’ από την Action ταινία των Roland Emmerich και των τιτάνων JCVD και Dolph Lundgren…

Το γεγονός ότι ο BLOODSHOT είχε κάνει την παρθενική του εμφάνιση μερικούς μήνες πριν την πρεμιέρα του UNIVERSAL SOLDIER μάλλον μου διέφευγε τότε…

Και ναι στα χαρτιά ο Bloodshot λειτουργεί ως μια εξελιγμένη εκδοχή του Παγκόσμιου Στρατιώτη καθώς πρόκειται για έναν πρώην φαντάρο που συνεχώς πεθαίνει και ανασταίνεται χάρη στην συνεισφορά της νανοτεχνολογίας που κυλάει στο αίμα του.

Αυτή η ιδέα , δηλαδή το ότι οι νανίτες του χαρακτήρα του δίνουν την ικανότητα να αναγεννάτε και να αναρρώνει ακόμη και από τα πιο βαριά τραύματα ήταν ένας ακόμη λόγος που επί τόσα χρόνια δεν ψηνόμουν και τόσο να εξερευνήσω το συγκεκριμένο comic. Προσωπικά ύστερα από την εμφάνιση του WOLVERINE στην ένατη τέχνη τα διάφορα ‘Healing Factors’ που συναντούνται τόσο συχνά στο DNA αρκετών ηρώων περισσότερο μου έκαναν για σεναριακή διευκόλυνση παρά για μια γαμάτη ή ουσιώδη υπερδύναμη , ικανότητα, πες το όπως θες τέλος πάντων.

Με λίγα λόγια αυτά τα ‘ εεε άλλος πεθαίνει και άλλος ανασταίνεται’ δεν με συγκίνησαν ποτέ ιδιαίτερα…

Όμως μιας και , έστω και αργοπορημένα, ένιωσα την ανάγκη να ξεκινήσω να διαβάζω BLOODSHOT (έπαιξε τον ρόλο της και η καραντίνα σε αυτή μου την επιλογή…) το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνω προφανώς ήταν να βρω εκείνο το πρώτο τεύχος που θα μου έδινε την δυνατότητα να αποκτήσω μια σφαιρική αλλά και εις βάθος εικόνα του χαρακτήρα και που θα με έκανε να αποφασίσω αν αξίζει να επενδύσω τον χρόνο και την αφοσίωση μου σε αυτό το σύμπαν της VALIANT…

Για καλή μου τύχη δεν χρειάστηκε να αναλωθώ σε εκτενές ψάξιμο μιας και όταν είδα την υπογραφή του συγγραφέα Jeff Lemire σε έναν από τους τίτλους του BLOODSHOT η επιλογή μου εξελίχθηκε σε μονόδρομο !

Και κάπως έτσι πήρα στα χέρια μου το πρώτο τεύχος από το BLOODSHOT : REBORN του 2015…

Σε περίπτωση που δεν γνώριζες ποίος είναι ο Bloodshot και τι ρόλο βαράει στον κόσμο του το τεύχος #1 φροντίζει να σε μπάσει κατευθείαν μέσα στο κλίμα από την πρώτη του κιόλας σελίδα…

Λόγω του εξαιρετικά βίαιου και αιματηρού τρόπου με τον οποίο ξεκινούσε ο τίτλος οι αρχικές μου υποψίες ότι θα διάβαζα μια comic εξτραβαγκάντζα φίσκα στην δράση και το αίμα , και που θα δανείζονταν αρκετά κλισέ από το 80s και 90s Action σινεμά, αυξήθηκαν κατακόρυφα. Και ειλικρινά μια τέτοια προοπτική δεν με χάλαγε καθόλου μιας και έχω γαλουχηθεί με τις macho και ενίοτε γραφικές ταινίες δράσης περασμένων δεκαετιών.

Προφανώς και λογάριαζα χωρίς τον Jeff Lemire καθώς ο τύπος αυτός ποτέ του δεν περιορίζεται σε είδη και καλούπια σε ότι τίτλο δημιουργεί ή αναλαμβάνει να εξελίξει και εμπλουτίσει, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση του BLOODSHOT.

Και κάπως έτσι ο συγγραφέας με αιφνιδίασε με την πρώτη αφού εδώ φροντίζει να ‘ γδύσει‘ τον αντιήρωα του από την νανοτεχνολογία που τον καθιστούσε έναν ‘ άφθαρτο υπερ-στρατιώτη’...

Το BLOODSHOT : REBORN είναι ένα στιβαρό υπαρξιακό δράμα που περιστρέφεται γύρω από έναν πληγωμένο άντρα που παλεύει να επουλώσει τα τραύματα του και στην συνέχεια να ανακαλύψει , ξανά, το πως είναι και τι σημαίνει το να είσαι άνθρωπος.

Διάολε ομολογώ ότι δεν την περίμενα αυτή την εξέλιξη αλλά οκ όπως είπαμε, ο Lemire ξέρει καλά πως να ανατρέπει τα προγνωστικά και να ιντριγκάρει τους αναγνώστες των τίτλων του !

Πάντως για να μην παρεξηγηθώ το BLOODSHOT : REBORN λειτουργεί και ως ένα comic επιστημονικής φαντασίας και δράσης. Μάλιστα τα Action πάνελ του τίτλου, πέρα από εξαιρετικά βίαια και αιματηρά, είναι και από τα πιο γαμάτα που έχω δει εδώ και καιρό…

Το artwork του REBORN είναι σκέτη απόλαυση.

Εδώ ο Lemire συνεργάζεται με μια πλειάδα ταλαντούχων σχεδιαστών , όπως είναι οι Mico Suayan, Raul Allen, Butch Guice, Lewis LaRosa, και Doug Braithwaite, και ο καθένας βάζει την δική του μοναδική πινελιά στον τίτλο.

Η μεγάλη ποικιλία σε σχέδιο και ιδέες σε καμία περίπτωση δεν ζημιώνει το comic αισθητικά , ούτε και χαλάει την δομή του. Αντίθετα το εμπλουτίζει ! Μερικά σχέδια κινούνται σε ‘ Action μπλοκμπάστερ’ ρυθμούς, άλλα πάλι έχουν ένα πιο καρτουνίστικο ύφος ενώ ορισμένα είναι σαφώς πιο μίνιμαλ και ρεαλιστικά.

Στο BLOODSHOT : REBORN θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο κάθε σχεδιαστής λειτουργεί σαν ένας ‘ νανίτης‘ που βοηθά τον τίτλο να παραμείνει φρέσκος και κατά συνέπεια να μην χάνει το ενδιαφέρον του ο αναγνώστης !

Θεματολογικά το REBORN εξετάζει το πως ένας άνθρωπος που κάποτε ήταν ένα πανίσχυρο και σχεδόν αθάνατο όπλο μπορεί να προχωρήσει μπροστά ως κοινός θνητός πλέον αφού στερείται των δυνάμεων του αλλά και του σκοπού που είχαν ορίσει για εκείνον οι δημιουργοί του.

Ο Ray Garrison (όπως είναι το κανονικό όνομα του Bloodshot) αφού κατόρθωσε να ανακτήσει ορισμένα κομμάτια των αναμνήσεων του ( που είχαν σβηστεί στο παρελθόν από τους πρώην εργοδότες του…) τώρα καλείται να θυμηθεί και το πως λειτουργεί , συμπεριφέρεται και κινείται ένας φυσιολογικός άνθρωπος.

Όμως η έλλειψη υπερδυνάμεων αλλά και μιας ‘ αποστολής‘ είναι κάτι που κλονίζει την ψυχοσύνθεση του πρώην υπερ-στρατιώτη. Η προοπτική της ελεύθερης βούλησης αποδεικνύεται τεράστιο βάρος για το μυαλό του και έτσι σταδιακά ο Ray οδηγείται στην τρέλα…

Η παράνοια του Ray εκτοξεύεται σε τέτοιο βαθμό που σύντομα αρχίζει να έχει παραισθήσεις βλέποντας νεκρούς πρώην συντρόφους αλλά και μια…καρτουνίστικη εκδοχή του εαυτού του που ακούει στο όνομα… Bloodsquirt !

Ναι το comic αυτό είναι ενίοτε απολαυστικά meta !

Σαν να μην του έφταναν όλα αυτά ο Ray ανακαλύπτει ότι η νανοτεχνολογία που βρισκόταν κάποτε μέσα στο αίμα του τώρα αναζητά νέους θνητούς ξενιστές.

Η εξέλιξη αυτή ίσως και να προμηνύει κακά μαντάτα τόσο για εκείνον όσο και για την ανθρωπότητα μιας και οι νανίτες εκτός του ότι σε καθιστούν πανίσχυρο έχουν και ορισμένες επικίνδυνες παρενέργειες , όπως για παράδειγμα σε σπρώχνουν προς τις πιο βίαιες παρορμήσεις του υποσυνείδητου σου και σου προκαλούν μια ακόρεστη επιθυμία για αίμα…

Πέραν των ποικιλόμορφων και εντυπωσιακών πάνελ και της γαμάτης δράσης του το BLOODSHOT : REBORN με κέρδισε κυρίως με το πόσο σύνθετο είναι ως προς το ύφος αλλά και την θεματολογία του.

Ο Lemire παίρνει έναν βίαιο αντιήρωα που στα χέρια άλλων δημιουργών άνετα θα φάνταζε ως ένα κλισέ γραφικότητας και machismo (πχ όπως έκανε η πρόσφατη κινηματογραφική μεταφορά…) και συνεχώς του προσθέτει νέες στρώσεις ουσίας και τραγικότητας.

Εξίσου σύνθετο είναι και το γενικότερο ύφος και η αισθητική του comic μιας και εδώ ακροβατούμε ανάμεσα στο Sci-fi και το πατροπαράδοτο Action / Superhero στοιχείο αλλά και στο στιβαρό Horror !

Μάλιστα σε ορισμένα σημεία έχουμε και μερικές εξαιρετικά απολαυστικές και ζουμερές Slasher πινελιές που πηγάζουν μέσα από την φονική επιθυμία των νανιτών…

Ενώ σε άλλες ιστορίες του αντιήρωα οι επιρροές από αγαπημένες ταινίες δράσης και επιστημονικής φαντασίας μας γίνονται απόλυτα ευδιάκριτες…

Το BLOODSHOT : REBORN , χωρίς να είναι αψεγάδιαστο και απόλυτα ισορροπημένο comic, δεν μου έδωσε απλά την διάθεση να εξερευνήσω καλύτερα τον ομώνυμο αντιήρωα και τον , τόσο αιματηρό και βίαιο, κόσμο του αλλά κατόρθωσε να με βυθίσει και στον ψυχισμό ενός πληγωμένου και τραγικού άντρα που πασχίζει να θυμηθεί το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.

Ακόμη και μέσα στα όποια κλισέ και τις αδυναμίες του το BLOODSHOT : REBORN σε ενθουσιάζει και σε ιντριγκάρει μιας και οι δημιουργοί του επιδεικνύουν μια τρομερή ικανότητα στο να μεταπηδούν θεματολογικά από το ένα είδος στο άλλο και να αλλάζουν το αρτιστικό ύφος τους με τέτοιο τρόπο ώστε να μην βαρεθείς ποτέ σου ενώ διαβάζεις το comic που έχεις στα χέρια σου.

Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής αυτή η βίαιη αλλά και εις βάθος μελέτη της ‘ αναγέννησης‘ του BLOODSHOT σε καμία περίπτωση δεν με εξέλιξε σε ‘ νούμερο ένα φαν‘ του αντιήρωα του όμως που να πάρει η οργή σίγουρα από εδώ και ύστερα θα ρίχνω περισσότερες ματιές προς το ράφι της VALIANT κάθε φορά που επισκέπτομαι το αγαπημένο μου κομιξάδικο.

Χμ τώρα που το σκέφτομαι ίσως ήρθε καιρός να ανακαλύψω και κάναν από τους υπόλοιπους τίτλους αυτού του σύμπαντος…

Άραγε να υπάρχει κάνας σόλο τίτλος του Bloodsquirt ? !