Hell Comes to Frogtown : Καραμπινάτος Roddy Piper αυτή τη φορά τα βάζει με Βατραχανθρώπους !

by Αντρέι Κοτσεργκίν

Με το MAD MAX : Fury Road ο George Miller όχι μόνο μας έδωσε την κορυφαία ίσως Action ταινία της δεκαετίας αλλά αναθεώρησε και ένα από τα πιο διαχρονικά κλισέ που συναντάται στις ταινίες με Post Apocalyptic σκηνικά και θεματολογίες :

Εκείνο που θέλει τους βίαιους άντρες που επέζησαν από ‘ την μεγάλη καταστροφή’ να σφάζονται μεταξύ τους για το λιγοστό πετρέλαιο , τα όπλα ή το νερό που απέμεινε στην εκφυλισμένη ανθρωπότητα…

Και ναι στο Fury Road γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμη μάχης ανάμεσα σε δυο ομάδες επιζώντων που θέλουν να διεκδικήσουν κάτι και να αποκτήσουν το ‘ μονοπώλιο ‘ επάνω σε αυτό καθώς το θεωρούν κάτι το ‘ απαραίτητο ‘ όχι μόνο για την επιβίωση τους αλλά και ώστε να νιώσουν ξανά ένα πολύτιμο συναίσθημα που θα τους θυμίσει ότι παραμένουν ‘ άνθρωποι ‘ .

Και αυτό το κάτι είναι ένα τσούρμο από γυναίκες που ενώ δεν είχαν καμία ευθύνη για την παρακμή της κοινωνίας μας τελικά κατέληξαν να πληρώνουν και οι ίδιες το βαρύτατο τίμημα που πηγάζει από τις βίαιες , άπληστες και ανεύθυνες πράξεις των αντρών.

Στο Fury Road μέσα από ένα απλό σενάριο , ένα ψυχωμένο cast και ορισμένες από τις πιο γαμάτες σεκάνς δράσης στην ιστορία του σινεμά o Miller κατόρθωσε να περάσει και ορισμένα πανίσχυρα μηνύματα φεμινισμού και χωρίς καν να χρειαστεί να υποκύψει στην πολιτική ορθότητα που μαστίζει το σημερινό Hollywood.

Η ιδέα του Miller να αποδώσει την θεματολογία του με τον τρόπο που την απέδωσε μπορεί να στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία όμως τελικά δεν ήταν και τόσο πρωτότυπη μιας και μια παρόμοια θεματολογία την συναντήσαμε και στο 80s ‘Hell Comes to Frogtown‘ φιλμ του σκηνοθέτη Donald G.Jackson και το οποίο επίσης αφηγούνταν την ιστορία ενός macho άνδρα ο οποίος καλείται να διασώσει μια ομάδα από γυναίκες τις οποίες ένας ‘ μονάρχης‘ τις έχει αιχμαλωτίσει στην ‘ πόλη του‘ με σκοπό να τις εκμεταλλεύεται σεξουαλικά …

Μόνο που ξέρεις αντίθετα με το FURY ROAD το Hell Comes… δεν είχε έναν αστέρα τύπου Tom Hardy να τα βάζει με έναν απόλυτο τύραννο όπως ήταν ο Immortan Joe μέσα σε κάποια Post Apocalyptic ‘ Ακρόπολη‘ .

Αντίθετα είχαμε τον θρύλο του WWE Roddy Piper να επισκέπτεται την πόλη ‘Frogtown‘ έχοντας ως αποστολή το να διασώσει μια ομάδα από σέξι γυναίκες και στην συνέχεια να τις…γονιμοποιήσει ώστε να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους !

Το μοναδικό πράγμα που του στέκεται εμπόδιο είναι κάτι μεταλλαγμένοι…βατραχάνθρωποι που επιθυμούν να κρατήσουν τις γυναίκες μας ως Sex Slaves…

Αλλά ο ήρωας μας και ‘τελευταίος επιβήτορας’ του πλανήτη, Sam Hell , είναι αποφασισμένος να κάνει ότι περνάει από το πουλί χέρι του ώστε να εξασφαλίσει την ευημερία της ανθρωπότητας !

Το Hell Comes… είναι τόσο B-Movie που σε μια από τις σκηνές του βλέπουμε τον Roddy Piper να οπλίζεται με δυο καραμπίνες και να ξεκινά να ξεκληρίζει ορδές από μεταλλαγμένους βατραχανθρώπους ενώ παράλληλα μας πετάει ατακάρες τύπου :

‘ EAT LED FROGIE !’

Η ‘ φτήνια ‘ αυτής της ταινίας, τόσο σε τεχνικό όσο και σε θεματολογικό επίπεδο, είναι διάχυτη σχεδόν σε κάθε σκηνή ! ‘

Ο σκηνοθέτης, και ένας εκ των δυο σεναριογράφων, Donald G. Jackson ακολουθεί ευλαβικά τις διδαχές των B-Movies και του Exploitation σινεμά των 80s. Δεν κάθεται να χαλάσει πολλά λεφτά για την παραγωγή και δεν μπαίνει ποτέ στον κόπο να αναπτύξει την ιστορία που έχει στο κεφάλι του μέσα από κάποιο στοιχειώδες σενάριο. Ο δημιουργός εδώ πραγματικά βολεύεται στην σκέψη ότι μόνο και μόνο οι WTF ?! εντυπώσεις που θα αφήσει η κεντρική ιδέα του Hell Comes… θα είναι αρκετή ώστε να τραβήξει ένα σχετικό κοινό η ταινία του. Μάλιστα ο Jackson ήταν τόσο σίγουρος τότε για την επιτυχία του Hell Comes… που πριν καν παιχτεί η ταινία του ήδη είχε ξεκινήσει να οραματίζεται ένα ολόκληρο ‘ franchise‘ !

Για να ‘ σιγουρέψει ‘ τα πράγματα το στούντιο της NEW WORLD PICTURES φρόντισε να αναζητήσει για πρωταγωνιστή ένα ‘ εμπορικό όνομα’ που θα κέντριζε το ενδιαφέρον του κοινού και που δεν θα είχε δισταγμούς στο να παίξει σε μια τόσο …Avant Garde παραγωγή.

Και κάπως έτσι ο παλαιστής ερμηνευτής και Θρύλος του WWE Roddy Piper άφησε για λίγο το ρινγκ και εισέβαλε σε έναν άλλο κλάδο της βιομηχανίας του θεάματος !

Το Hell Comes… ήταν η δεύτερη ταινία στην οποία θα πρωταγωνιστούσε ο Roddy όμως παρόλα αυτά εκείνος ζήτησε από το στούντιο να του προσλάβει έναν δάσκαλο υποκριτικής που θα τον βοηθούσε να αποδώσει καλύτερα τον ρόλο του.

Πάντως αγαπητοί μου αναγνώστες επιτρέψτε μου να ΜΗΝ κριτικάρω την ερμηνεία που παραδίδει ο Θρύλος σε αυτό το φιλμ. Διάολε ένας Καναδός που απλά είχε Σκωτσέζικες ρίζες από την μεριά της μάνας του και που κατόρθωσε φορώντας ένα κιλτ και παίζοντας άναρχα μια γκάιντα να πείσει ολόκληρη την Αμερική ότι ήταν βέρος Σκωτσέζος και ‘ βρώμικος’ παλαιστής, για πάνω από δυο δεκαετίες, αξίζει μονάχα τον σεβασμό μας !

Ο Roddy αποδίδει τον χαρακτήρα του ως έναν macho φωνακλά και υπέρμετρα εκφραστικό ‘ γύπα ‘ . Τόσα μπορούσε να κάνει και τόσα ακριβώς απαιτούσε ο ρόλος του από εκείνον. Σε ορισμένες σκηνές της ταινίας ο Roddy παίζει λες και πρωταγωνιστεί σε κάνα Vintage πορνό των 80s και η αλήθεια είναι ότι το Hell Comes… καμιά φορά όντως μοιάζει να λειτουργεί με τέτοιον τρόπο…

Ο ‘ βρομιάρης ‘ σκηνοθέτης πέραν του ‘ αστέρα‘ Roddy φρόντισε να δώσει δυναμικούς αλλά και σέξι ρόλους σε γυναίκες ηθοποιούς που η συμμετοχή τους στην ταινία του θα τραβούσε σίγουρα τα μάτια αρκετών σπασίκλων αλλά και μερακλήδων θεατών της εποχής.

Στο Hell Comes… συναντάμε την Sandahl Bergman που το 1982 είχε χριστεί ως ‘ ανερχόμενο αστέρι ‘ από τις Χρυσές Σφαίρες και ως η ‘ καλύτερη ηθοποιός της χρονιάς ‘ από τα Βραβεία Saturn, λόγω της συμμετοχής της στο κινηματογραφικό Έπος CONAN THE BARBARIAN όπου και την θαυμάσαμε στον ρόλο της ηρωικής αλλά και τραγικής Valeria…

Αμέσως μετά το CONAN η καριέρα της ηθοποιού προσγειώθηκε απότομα στον πλανήτη των B-Movies.

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι η ιδέα εδώ του σκηνοθέτη όσον αφορά την χρησιμότητα της εμβληματικής και δυναμικής πρωταγωνίστριας του είναι να την βάλει σε διάφορες σκηνές όπου το μόνο που έχει να κάνει είναι να προκαλεί σεξουαλικά τον Roddy φορώντας μονάχα τα εσώρουχα της…

Για την ακρίβεια αρχικά ο Jackson το πήγαινε για φουλ γυμνό όμως η Bergman ‘ τράβηξε σπαθί ‘ και αρνήθηκε πεισματικά να βγάλει όλα της τα ρούχα. Ευτυχώς για τον οραματιστή δημιουργό παρόμοιους καλλιτεχνικούς δισταγμούς δεν έτρεφε και άλλη του πρωταγωνίστρια κάτι που αυτομάτως εξέλιξε την Cec Verrell στο στυγνό οφθαλμόλουτρο της ταινίας του .

Πάντως προς τιμήν του ο Jackson δεν αμέλησε να προσδώσει και έναν δυναμισμό στις δυο ηρωίδες του !

Παρά την γενικότερη φτήνια και προχειρότητα της ταινίας το Hell Comes… έχει ορισμένα αρκετά τίμια πρακτικά εφέ ενώ και οι στολές των μεταλλαγμένων βατραχανθρώπων δείχνουν μια χαρά για τα κυβικά ενός B-Movie.

Όμως τα μεγαλύτερα ατού αυτής της ταινίας είναι καθαρά η πλοκή και η θεματολογία της που είναι εντελώς παλαβά !

Ο Sam Hell αρχικά είναι ένας νομάς που περιπλανιέται σε μια Post Apocalyptic Αμερική η οποία ακόμη δεν έχει συνέλθει από τα εγκλήματα που διέπραξαν πριν από πολλά χρόνια οι άντρες που εξουσίαζαν τον τότε πολιτισμένο πλανήτη μας. Στην πορεία ο Sam αιχμαλωτίζεται από μια Κυβέρνηση που πλέον την διοικούν αποκλειστικά γυναίκες. Και όμως παρά την κλισέ πεποίθηση ότι ‘ όλα τα δεινά του πλανήτη οφείλονται στους άντρες’ ο σκηνοθέτης ποτέ δεν κάνει το λάθος να μας δείξει ότι χάρη στην γυναικοκρατία ο πλανήτης μας επιτέλους ‘ σώθηκε‘. Η γη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ορισμένα εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα τα οποία δεν γίνονται να λυθούν έχοντας ως βάση το ‘ φύλο ‘ αλλά εξαρτώνται στις ιδεολογίες και τις ικανότητες ενός ανθρώπου.

Το ότι μια σωστή διακυβέρνηση ΔΕΝ εξαρτάται από το αν ένας ηγέτης είναι άντρας ή γυναίκα ο σκηνοθέτης το αποδίδει στην συνέχεια με έναν απρόσμενα ευρηματικό αλλά και campy τρόπο. Μάλιστα ο Jackson δεν διστάζει να κληροδοτήσει στις γυναίκες του μέλλοντος πολλά από τα αρνητικά στοιχεία των αντρών του σήμερα…

Για να ξαναχτιστεί ο πολιτισμός μας θα χρειαστεί εργατικό δυναμικό, δηλαδή άνθρωποι που θα μπορέσουν να αναλάβουν διάφορα πόστα που θα βοηθήσουν την κοινωνία και τον πολιτισμό να αναπτυχθούν ξανά. Όμως ύστερα από την μεγάλη καταστροφή και το κύμα ραδιενέργειας που προκλήθηκε εξαιτίας της οι γόνιμοι άντρες αποτελούν είδος προς εξαφάνιση. Και κάπως έτσι η Κυβέρνηση εντοπίζει τον γόνιμο και εθισμένο στο σεξ Sam Hell και αφού του φοράει με το ζόρι ένα …μεταλλικό σπασουάρ το οποίο τον …ηλεκτρίζει στην περίπτωση που ερεθιστεί δίχως άδεια αλλά και κρύβει μέσα του έναν εκρηκτικό μηχανισμό αν τελικά αρνηθεί να συνεργαστεί στην συνέχεια τον στέλνει μέχρι την πόλη Frogtown όπου κάτι καυλωμένοι και μεταλλαγμένοι βατραχάνθρωποι κρατούν αιχμάλωτες τις γόνιμες γυναίκες που ‘ ανήκουν‘ στην Κυβέρνηση και που προορίζονταν για αναπαραγωγή !

Η κεντρική ιδέα του Hell Comes… είναι ένα απόλυτο παράδοξο.

Είναι γαμάτη αλλά και παντελώς ηλίθια και παρανοϊκή ταυτόχρονα. Σου βγάζει ορισμένα ‘ σωστά‘ μηνύματα αλλά και πολλά που ακούγονται εντελώς ‘ λάθος‘.

Όσο οξύμωρο και ηλίθιο και αν σας ακούγεται η ταινία αυτή έκανε το 1988 σχεδόν ότι έκανε και πριν από μερικά χρόνια το FURY ROAD του Miller. Βέβαια εκεί που το τελευταίο MAD MAX γνώρισε την αποθέωση το Hell Comes… παραμένει μέχρι και σήμερα ο ορισμός του Cult B-Movie το οποίο είναι αναγκασμένο να περιμένει στωικά εκείνους τους θεατές που δεν διστάζουν να κολυμπήσουν σε αυτό το είδος ταινιών.

Και οι δυο ταινίες ξεκινούν τις ιστορίες τους μέσα από την οπτική δυο macho αντρών. Τόσο το FURY ROAD όσο και το Hell Comes…πρωταρχικά είναι Action ταινίες γεγονός που δικαιολογεί απόλυτα το σωματικό μέγεθος των πρωταγωνιστών τους. Και όμως στην πορεία και οι δυο ταινίες δεν κωλώνουν να υποβιβάσουν τους Action Ήρωες τους σε δυο ‘ κρέατα‘ τα οποία μπλέκονται άθελα τους σε μια καθαρά γυναικεία υπόθεση.

Ο ‘τρελός‘ Max του Fury Road αφού γνωρίσει την δυναμική αλλά και τραγική Furiosa της Charlize Theron αρχικά λειτουργεί ως γνήσιος τυχοδιώκτης και συμμαχεί μαζί της έχοντας το νου του μόνο στην δική του επιβίωση και το δικό του κέρδος. Όμως καθώς την γνωρίζει περισσότερο και διακρίνει την πραγματική της αξία οι ιδεολογίες του Max σταματούν να περιστρέφονται μονάχα γύρω από το τομάρι του. Ο Max συνειδητοποιεί το πόσο σημαντικός είναι ο αγώνας της Furiosa ενάντια στον τύραννο Immortan Joe όχι μόνο για εκείνη αλλά και για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η τουλάχιστον για ότι απέμεινε από αυτή. Ο Max το βλέπει ότι αν συνεχίσουμε να ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως ‘ βιομηχανίες γάλατος και αναπαραγωγής’ τότε ως ανθρωπότητα δεν έχουμε κανένα μέλλον.

Βάζοντας την Furiosa αλλά και τις υπόλοιπες γυναίκες της ταινίας του να μάχονται στο πλευρό του Max, αλλά και αφήνοντας αρκετές φορές τον macho ήρωα του να πολεμά σε δεύτερο πλάνο, ο Miller συνέθεσε την πιο δυναμική και γνήσια φεμινιστική Action ταινία της εποχής μας και χωρίς να καταφύγει σε ατζέντες και να γλείφει τους θιασώτες μιας πολιτικής ορθότητας που πασχίζει με όλο της το είναι να ευνουχίσει το σινεμά. Στο Fury Road ο άντρας ήρωας όχι μόνο αναγνωρίζει την αξία των γυναικών ηρωίδων αλλά έχει και απόλυτη ανάγκη την συνεισφορά τους ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Αλλά στο τέλος η ατομική επιβίωση του Max καταλήγει να εξελιχθεί σε έναν ύψιστο και κοινό σκοπό όταν ο ήρωας μας συνειδητοποιεί ότι υπήρξε και εκείνος ένα θύμα τυραννίας και κακοποίησης στα χέρια του ‘ πατριάρχη‘ Immortan Joe. Ναι μπορεί το κορμί του να μην κατέληξε σε κάποιο χαρέμι αλλά και πάλι κατέληξε να κρεμαστεί σαν ένα κομμάτι κρέας σε μια φυλακή ώστε το αίμα του να χρησιμοποιηθεί ως ‘ καύσιμο‘ για τα κατευθυνόμενα και υπάκουα War Boys που συντηρούν την αυτοκρατορία και την ευημερία του Joe…

Στο Hell Comes…o Sam Hell περνάει μέσα από ένα πανομοιότυπο arc μονάχα που οι δικοί του δυνάστες δεν θέλουν το αίμα του αλλά το σπέρμα του…

Και εδώ ο macho άντρας ξεκινά σαν ελεύθερος νομάς και καταλήγει να λειτουργεί ως ένα κομμάτι κρέας για λογαριασμό ενός απολυταρχικού καθεστώτος που σε αντίθεση με τον Joe έχει το θράσος να αυτοαποκαλείται ‘ Κυβέρνηση‘. Η Κυβέρνηση αυτή αφού φροντίζει να εξασφαλίσει τον έλεγχο της επάνω στον ‘ πολύτιμο ανδρισμό ‘ του Sam στην συνέχεια τον στέλνει να κάνει την βρώμικη δουλειά της. Ο Sam Hell στην πραγματικότητα δεν έχει την παραμικρή διάθεση να πάει στην Frogtown , να σκοτώσει ένα τσούρμο από ‘ αναρχικούς και φιλελέ‘ Βατραχανθρώπους και στην συνέχεια να γονιμοποιήσει ένα γκρουπ από όμορφες γυναίκες που ‘ ανήκουν ‘ στην Κυβέρνηση.

Μάλιστα σε μια φάση το δηλώνει ξεκάθαρα και ο ίδιος :

‘Hey, you try making love in a hostile, mutant environment, see how you like it.’

Όπως και να χει αναγκάζεται να το κάνει γιατί στην τελική οι περισσότεροι άντρες ΔΕΝ θέλουν να χάσουν τον ανδρισμό τους από μια έκρηξη.

Και εδώ ο Sam από ένας αιχμάλωτος καταλήγει να συνεργάζεται με δυο δυναμικές γυναίκες ώστε να αποτρέψουν τα σχέδια ενός καυλωμένου τύραννου που αντιλαμβάνεται τις γυναίκες ως ‘ ιδιοκτησία‘ του και τις φυλακίζει σε κάποιο χαρέμι. Και όπως και ο Μax έτσι και εκείνος συνειδητοποιεί ότι τα αρχίδια και το machismo δεν αρκούν ώστε να ‘ σωθούν‘ ούτε οι ίδιοι , ούτε και ο κόσμος μας.

Πραγματικά η μόνη διαφορά εδώ του Villain με τον Joe του Fury Road είναι ότι αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με έναν μεταλλαγμένο βατραχάνθρωπο που έχει …τρία πέη και όχι απλά με έναν παραμορφωμένο από την ραδιενέργεια Μπάσταρδο !

Προφανώς και με την σειρά του το Hell Comes… άντλησε άφθονη έμπνευση από τις προηγούμενες MAD MAX ταινίες του Miller. Όπως άλλωστε έκανε και το μισό και βάλε sci-fi σινεμά των 80s !

Πάντως σε αντίθεση με το MAD MAX : Fury Road το Hell Comes to Frogtown πολλές φορές όχι μόνο παρεκκλίνει από τις φεμινιστικές του αλληγορίες αλλά καταλήγει να κάνει και ολική αναστροφή !

Σε τέτοιο σημείο που σήμερα η ταινία αυτή άνετα θα μπορούσε να κατηγορηθεί για ‘ ακραίο και χυδαίο σεξισμό ‘.

Το φιλμ του Donald G. Jackson είναι φίσκα στο γυμνό , την σεξουαλικότητα και το machismo. Επίσης ο κεντρικός του ήρωας Sam Hell μπορεί άνετα να δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους να τον διαστρεβλώσουν σε ‘ βιαστή‘ καθώς ο ίδιος φαίνεται να μην μπορεί να διεγερθεί σεξουαλικά όταν οι γυναίκες τον θέλουν και τον προκαλούν από μόνες του και προτιμά εκείνες που αδιαφορούν παντελώς για εκείνον !

Όμως ειλικρινά το να κάτσει κανείς και να αρχίσει τις αναλύσεις και τις κατηγορίες γύρω από το Hell Comes to Frogtown και το αν τελικά είναι ‘φεμινιστικό’ ή ‘ σεξιστικό’ , για μένα τουλάχιστον, φαντάζει ως μια διαδικασία απόλυτης ματαιότητας και παράνοιας…

Στην τελική το φιλμ αυτό είναι ένα B-Movie των 80s στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Roddy Piper και που ως macho ‘ Sam Hell’ τα βάζει με μεταλλαγμένους βατραχανθρώπους που κραδαίνουν αλυσοπρίονα !

Όπως λέει και σε μια φάση της ταινίας ο ίδιος ο βάτραχος με το αλυσοπρίονο στον ήρωα μας :

‘ You are one Weird Dude…’ !

Παράξενο, campy, παρανοϊκό, ηλίθιο, φτηνιάρικο, αλληγορικό και προβοκατόρικο, το Hell Comes to Frogtown φυσικά και στην πραγματικότητα ΔΕΝ μπορεί να συγκριθεί με το σκηνοθετικό θαύμα του MAD MAX : Fury Road όμως από την άλλη μπορεί να υπερηφανεύεται ότι και καμία άλλη ταινία επιστημονικής φαντασίας, επάνω σε αυτόν τουλάχιστον τον πλανήτη , δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα στην ίδια χρονιά απολαύσαμε τον Roddy να ξεκληρίζει ‘τέρατα’ με καραμπίνες τόσο εδώ όσο και στο λατρεμένο και επίσης Cult φιλμ THEY LIVE του μάστορα John Carpenter !

Πέραν αυτού ο αθεόφοβος ο Jackson κατόρθωσε όντως να στήσει ένα δικό του ‘franchise‘ , έστω και με καθυστέρηση αρκετών ετών !

Αλλά για τα Post Apocalyptic βατραχο-έπη των Return to Frogtown και Toad Warrior ίσως να τολμήσουμε να γράψουμε κάποια άλλη φορά…

Βαθμολογία : Η διαβόητη CANNON GROUP εγκρίνει τις ‘ βρώμικες και φτηνές ‘ τακτικές αυτής της ταινίας !