SUPERMAN ‘ RED SON ‘ : Αυτή η Animated μεταφορά ΔΕΝ είναι Ρώσικης κατασκευής !

by Αντρέι Κοτσεργκίν

ΠΡΟΣΟΧΗ : Ακολουθούν SPOILERS !

Ένα τεράστιο WHAT IF ?! δίλημα :

Πως θα εξελισσόταν ο κόσμος μας αν ένας πανίσχυρος ‘ Άντρας από ατσάλι ‘ κατέληγε να προσγειωθεί όχι στο Κάνσας της Αμερικής αλλά κάπου στην πρώην Σοβιετική Ένωση ?

Στο SUPERMAN : RED SON ο σκηνοθέτης Sam Liu μεταφέρει το ομώνυμο comic του Mark Millar στην μικρή οθόνη και κατορθώνει όχι μόνο να το αποδώσει με θεαματικό, και απρόσμενα βίαιο ,τρόπο αλλά και να βελτιώσει πολλές πτυχές του.

Ο Liu εδώ αποδίδει με μερακλίδικο τρόπο τις Action και βίαιες σκηνές του αλλά ταυτόχρονα προσθέτει έξτρα βάθος σε μια ιστορία που ενώ μας έδωσε ένα αρκετά προβακατόρικο comic στην τελική ο συγγραφέας της ποτέ δεν μπόρεσε, ή δεν τόλμησε, να ξεφύγει από τα στανταράκια μιας κλασσικής Superhero εξτραβαγκάντσας…

O σκηνοθέτης αφήνει στην άκρη τις υπερβολές που διέκριναν το comic του Millar και παραδίδει μια ιστορία που αν και πιο απλοϊκά δεδομένη καταλήγει τελικά να αναπτύξει πολύ πιο σύνθετα τόσο τους χαρακτήρες όσο και την θεματολογία της.

Αρχικά ο Liu μας συστήνει σε έναν νεαρό με υπερδυνάμεις που χάρη στην παρέμβαση μιας φίλης του πείθεται να διαθέσει τις εξωπραγματικές δυνάμεις και ικανότητες του στην υπηρεσία του κοινού καλού. Μεγαλώνοντας ο άντρας αυτός διαστρεβλώνεται σε ένα όργανο πολιτικών σκοπιμοτήτων αλλά και σε σύμβολο προπαγάνδας. Ο Στάλιν τον επιστρατεύει ως το ‘Poster Boy’ της Κομουνιστικής ιδεολογίας αλλά πολύ σοφά φροντίζει να αποκρύψει από τον Superman, όπως τον γνωρίζει πλέον ολόκληρος ο πλανήτης, ορισμένα από τα ένοχα και καλά θαμμένα μυστικά του καθεστώτος του. Στον αντίποδα οι Αμερικανοί προβάλλουν την εικόνα του Superman ως το απόλυτο δείγμα της ‘ Σοβιετικής απειλής’ που θέλει διακαώς να τους στερήσει την περίφημη ‘ ελευθερία‘ τους. Ένας από τους ανθρώπους που είναι απόλυτα πεπεισμένοι ότι η αφύσικη παρουσία του Superman μπορεί όντως να βλάψει τις Η.Π.Α. είναι ο λαμπρός και δημοφιλής επιστήμονας Lex Luthor. O Luthor συνάπτει συνεργασία με την Αμερικάνικη Κυβέρνηση και είναι αποφασισμένος να κάνει ότι περνάει από το χέρι του ώστε να εξοντώσει τον Superman. Στο πλευρό του θα έχει την γυναίκα του, την δυναμική δημοσιογράφο Lois Lane…

O Liu κάνει άριστη δουλειά στο να στήσει μια σχέση αφοσίωσης και αλληλοεκτιμήσης ανάμεσα στους Luthor και Lane η οποία θα φαντάζει απόλυτα αυθεντική και φυσική. Όπως και στο comic έτσι και εδώ ο Lex δεν είναι ο Villain της πλοκής αλλά ένας απόλυτος πατριώτης / τεχνοκράτης που επιθυμεί με όλο του το είναι να ‘ σώσει‘ την πατρίδα του. Εδώ ενώ επιστρατεύει επίσης ‘βρώμικες‘ και ανήθικες στρατηγικές και μεθόδους στο τέλος ποτέ του δεν ξεπερνάει κάποια όρια, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συνέβη στο comic του Millar.

Από την πλευρά του ο Superman αρχικά μας παρουσιάζεται σαν ένας γνήσιος ιδεαλιστής. Έχοντας μεγαλώσει στην Σοβιετική Ένωση ο άντρας αυτός είναι ένας πραγματικός πιστός απέναντι στις Κομμουνιστικές διδαχές και υποσχέσεις. Όμως ο Superman δεν θέλει μονάχα να εξελίξει την ΕΣΣΔ σε μια ιδανική ουτοπία αλλά και να ‘ σώσει‘ ολόκληρο τον πλανήτη από τις αυτοκαταστροφικές του τάσεις και την κοινωνικοπολιτική αναταραχή που επικρατεί σε όλες τις γωνιές του.

Ουσιαστικά Luthor και Superman μοιράζονται έναν παρόμοιο σκοπό όμως οι διαφορές τους στις ιδεολογίες και τις μεθόδους τους καθιστούν αυτομάτως ανταγωνιστές.

Η πίστη του Superman στο Κομμουνιστικό σύστημα δεν θα κλονιστεί ακόμη και όταν μαθαίνει τα πιο ένοχα και αποτρόπαια μυστικά του…

Η εικόνα ενός Στάλιν να διαμελίζεται από την Heat Vision ενός παντοδύναμου εξωγήινου μπορεί αρχικά να φαντάζει γαμάτη και να λειτουργεί σαν μια ‘ απόδοση ιστορικής δικαιοσύνης’ όμως στην πραγματικότητα διακρίνεται από ένα αποπνικτικό σκοτάδι.

Βλέποντας τον Superman να διαπράττει έναν τόσο αποτρόπαιο φόνο το ξέρεις ότι η αντίστροφη μέτρηση για την εξέλιξη / διαστρέβλωση ενός ηθικού άντρα σε κάτι το επικίνδυνο έχει ξεκινήσει.

Εδώ τα λόγια του ‘πατερούλη‘ λειτουργούν τόσο ως μια προειδοποιήση όσο και σαν μια προφητεία :

Παίρνοντας την εξουσία του Σοβιετικού Καθεστώτος με έναν τόσο βίαιο τρόπο είναι απλά θέμα χρόνου για αυτόν τον ανιδιοτελή άντρα να βρεθεί χαμένος σε ένα μονοπάτι αμφιλεγόμενων ιδεολογιών και σκληρών σκοπιμοτήτων. Αργά ή γρήγορα όλη αυτή η εξουσία αναπόφευκτα θα εξελίξει τον Superman σε έναν νέο ‘Στάλιν‘ και το γεγονός ότι αυτός ο ‘Στάλιν‘ είναι ουσιαστικά πανίσχυρος και ανίκητος προμηνύει συνταρακτικές συνέπειες για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Ο Superman παρά τον φόνο που διέπραξε εξακολουθεί να πιστεύει στο σύστημα του και με τον καιρό καταλήγει να λειτουργεί με τρόπο παρόμοιο με εκείνον του Στάλιν έστω και αν ο ίδιος αρνείται πεισματικά να διακρίνει αυτή την πραγματικότητα. Εδώ ο ‘ Άντρας από ατσάλι’ βρίσκεται συνεχώς σε μια απόλυτη πλάνη.

To πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πλάνης μας δίνεται όταν ο Superman πετάει μέχρι την Αμερική και αφού σώσει την Metropolis από έναν έκπτωτο δορυφόρο στην συνέχεια πιάνει τους κατοίκους της και αρχίζει να τους βγάζει ένα διάγγελμα για το πως η Κυβέρνηση των Η.Π.Α. τους παραπλανά και υπερτονίζει τις αρετές του δικού του συστήματος. Οι άνθρωποι αυτοί ξεκάθαρα ΔΕΝ θέλουν να υιοθετήσουν τις ιδεολογίες του Superman και της ‘ πατρίδας‘ του όμως εκείνος είναι πεπεισμένος ότι αυτή τους η άρνηση οφείλεται αποκλειστικά στην ‘ πλύση εγκεφάλου’ που τους έχει κάνει η Κυβέρνηση τους.

Εντελώς ειρωνικά αργότερα βλέπουμε τον Superman να επιστρατεύει μια αληθινή πλύση εγκεφάλου, μέσω της τεχνολογίας του εξωγήινου εισβολέα Brainiac, ώστε να καταπνίξει κάθε μορφή αντίδρασης και αντίστασης απέναντι στο δικώ του καθεστώς πίσω στην Σοβιετική Ένωση…

Όντας πεπεισμένος ότι ο Κομμουνισμός είναι η μοναδική ‘λύση‘ για τα δεινά του πλανήτη ο Superman αποφασίζει να επεκτείνει την κυριαρχία του και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτή του η κίνηση θα τον φέρει αντιμέτωπο με νέους εχθρούς αλλά και συμμάχους που εδώ μεταφράζονται στις εικόνες των Wonder Woman και Batman.

O σκηνοθέτης παίρνει ορισμένα τολμηρά αλλά και άκρως αμφιλεγόμενα ρίσκα όσον αφορά την απεικόνιση των τελευταίων. Η Wonder Woman του είναι ουσιαστικά μια φανατική φεμινίστρια που συνεχώς μας υπερτονίζει ότι οι γαμημένοι οι άνδρες φταίνε για όλα καθώς αδυνατούν να τιθασεύσουν τους εγωισμούς και την βίαιη φύση τους. Η εικόνα αυτή εμφανίζεται τόσο συχνά που από ένα σημείο και ύστερα πραγματικά με κούρασε.

Βέβαια σε μια σκηνή ο σκηνοθέτης μέσω του χιούμορ μας θυμίζει ότι όντως οι θερμοκέφαλοι άντρες έχουν τα θέματα τους…

‘ Women Right ?!’

Να που ένα τσούρμο από μαντράχαλους που πλακώνονται μεταξύ τους με μανία ξαφνικά κάνουν μια παύση ώστε να χλευάσουν την γυναίκα που τόλμησε να μπει ανάμεσα τους και να τους πει ότι συμπεριφέρονται σαν ανεύθυνοι ηλίθιοι…

Τελικά το machismo μάλλον είναι μια αθεράπευτη αρρώστια για το φύλλο μας !

Επίσης ο Liu προβαίνει και σε μια μοντέρνα αναθεώρηση της σεξουαλικότητας της Wonder Woman…

Όσον αφορά τον Batman εδώ ο σκηνοθέτης μας τον παρουσιάζει σε φουλ V for Vendetta mode καθώς τον αποδίδει ξεκάθαρα σαν έναν τρομοκράτη που δεν θα διστάσει να σκοτώσει αθώους ώστε να επιτύχει την ανατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος.

Εκεί που υπερτερεί ο Liu σε σχέση με τον Millar είναι ως προς το χτίσιμο της αντιπαλότητας ανάμεσα σε Batman και Superman. O Bats του σκηνοθέτη ‘γεννιέται‘ μέσα στην φρίκη και τον πόνο των περίφημων γκούλαγκ του Στάλιν και το κρατάει μανιάτικο στον Supes που επί τόσα χρόνια άφηνε τον ίδιο και τους γονείς του να υποφέρουν από ένα σκληρό καθεστώς…

‘ But You Never Heard our Cries ?’

Σε αυτή την σεκάνς απλά δεν γίνεται να μην συμμεριστείς τον πόνο και την πικρία του νεαρού Batmanofsky.

Μερικά χρόνια αργότερα διακρίνοντας την εξέλιξη του Superman σε Στάλιν ο Batman αποφασίζει να κάνει την κίνηση του ώστε να δώσει ένα τέλος στην ‘ τυραννία ‘ του…

Η μάχη ανάμεσα στους δυο άντρες αν και σύντομη αποδίδεται από τον σκηνοθέτη με έναν εξαιρετικά ωμό και βίαιο τρόπο. Εδώ κάθε μπουκέτο που ανταλλάσουν μεταξύ τους διακρίνεται από γνήσιο μίσος.

Ο Liu δίνει τα ρέστα του στο Action κομμάτι ενώ οπτικά το φιλμ του κινείται σε σαφώς καλύτερα επίπεδα από τα πρόσφατα Animated Movies της DC. Μάλιστα σε κάποια σημεία μου θύμισε την αισθητική σειρών των 90s και 00s όπως ήταν τα λατρεμένα BATMAN και JUSTICE LEAGUE !

Εκεί όμως που πραγματικά διαπρέπει ο σκηνοθέτης είναι στον τρόπο που αποδίδει και βελτιώνει την ιστορία και την θεματολογία του Millar. Ο Superman του Liu είναι σαφώς πιο αποφασιστικός και οπτιμιστής από εκείνον του Millar. Ακόμη και στις πιο σκοτεινές και αμφιλεγόμενες στιγμές του εκπέμπει μια γνήσια ανιδιοτέλεια , φαίνεται πραγματικά να πιστεύει στον σκοπό και τις μεθόδους του και αυτό τον καθιστά στα μάτια μας εξαιρετικά συμπαθή αλλά και ως έναν τραγικό άντρα που πλήττεται συνεχώς από το βάρος των τεράστιων ευθυνών του.

Διάολε ακόμη και όταν τον βλέπουμε να προβαίνει σε αποτρόπαια εγκλήματα η στόφα του ήρωα ποτέ της δεν φεύγει από επάνω του…

Το φιλμ του Liu σε καμία περίπτωση δεν είναι αψεγάδιαστο όμως στο φινάλε είναι ότι καλύτερο έχει βγάλει η DC εδώ και μια δεκαετία όσον αφορά το Animated σύμπαν της.

Σκληρό αλλά ταυτόχρονα και ρομαντικό το SUPERMAN : RED SON είναι η ιστορία ενός γνήσιου ιδεαλιστή που ακόμη και όταν οι ίδιες του οι πολιτικές πεποιθήσεις τον οδηγήσουν στο απόλυτο σκοτάδι εκείνος θα αρνηθεί πεισματικά να επιτρέψει στην καρδιά του να λυγίσει από αυτές.

Βαθμολογία : Ο ‘πατερούλης’ σίγουρα ΔΕΝ εγκρίνει τα μηνύματα αυτής της ταινίας !