MORTAL KOMBAT LEGENDS ‘Scorpion’s Revenge’ : Κάνοντας FATALITY στους κανόνες και το σενάριο…

by Αντρέι Κοτσεργκίν

Τι απαιτήσεις μπορεί να έχει κανείς από μια animated μεταφορά του MORTAL KOMBAT που έχει τον υπότιτλο ‘Scorpion’s Revenge ‘ ?

Η αλήθεια είναι όχι και πάρα πολλές. Ειλικρινά το μόνο που χρειάζονταν αυτή η ταινία είναι να μας δώσει ένα εφιαλτικό Origin για τον πιο δημοφιλή χαρακτήρα του franchise , να στήσει αποτελεσματικά την έχθρα του με τον ψυχρό Καργιόλη αντίπαλο του, Sub-Zero , και να έχει γαμημένα FATALITIES, έτσι για αλλαγή…

Και το Scorpion’s Revenge τα έχει όντως όλα αυτά !

Αλλά και πάλι η ταινία κάπως τα κατάφερε και στο φινάλε όχι μόνο ‘FLAWLESS VICTORY’ δεν πετυχαίνει αλλά με έκανε να επιθυμώ να είχα σταματήσει την ανάβαση σε αυτή την ‘ σκάλα‘ από την τρίτη κιόλας αναμέτρηση…

Η εισαγωγή του Scorpion’s Revenge είναι πιο καυτή και από το πυρ του Netherrealm !

Βλέπουμε ακριβώς το πως ‘ γεννήθηκε‘ ο χαρακτήρας που όλοι γνωρίσαμε και λατρέψαμε ως Scorpion αλλά και γιατί αυτό το ‘ φάντασμα‘ επιθυμεί διακαώς να στοιχειώσει μέχρι θανάτου τον νίντζα που ακούει στο όνομα Sub-Zero.

Τόσο το Origin του Scorpion όσο και η έχθρα του με τον Sub-Zero στήνονται και αποδίδονται με έναν εξαιρετικά αιματηρό και γραφικό τρόπο. Ακριβώς δηλαδή ότι περιμέναμε από μια μεταφορά του MK στην οθόνη ! Και όμως για λίγα δευτερόλεπτα η ταινία αυτή πραγματικά μου έδωσε την εντύπωση ότι κάπου μέσα της κρύβονται μια φιλοσοφία και μια τραγικότητα που εντοπίζονται στον κεντρικό της χαρακτήρα.

Φυσικά όλο αυτό αποδείχθηκε ένα ‘Cheat Code’ μιας και πολύ γρήγορα τα καλά στοιχεία της εισαγωγής πετιούνται έξω από την αρένα ώστε να αναλάβει δράση το κακό fan service…

Παρά τον υπότιτλο του το φιλμ αυτό δεν λειτουργεί τόσο ως η εξιστόρηση του ‘ θρύλου‘ εκείνου του χαρακτήρα που πιτσιρικάδες (αλλά γιατί όχι και ως ενήλικες !) πλακωνόμασταν μεταξύ μας για το ποίος θα τον πάρει πριν…πλακωθούμε ξανά αλλά αυτή τη φορά μέσα στο Playstation ή το Sega Saturn ή με ότι τεσπα την έβγαζε ο καθένας μας.

Από την δεύτερη κιόλας πράξη (αν μπορούμε να πούμε ότι χωρίζεται σε ‘πράξεις‘ αυτή η ταινία…) ο Scorpion περνάει σε Β’ρόλο καθώς οι συντελεστές του LEGENDS αποφασίζουν να ξεπατικώσουν , σχεδόν ευλαβικά, την πλοκή της ταινίας του 1995 !

Με το που ξεκινάει το θρυλικό τουρνουά ‘Θανάσιμης Μάχης’ η ταινία κάνει FATALITY σε κάθε σεναριακή λογική. Μα τον μέγα Raiden καταργεί ακόμη και τους ίδιους τους κανόνες του τουρνουά !

Βέβαια αυτό το τελευταίο δεν με ξένισε καθόλου μιας και ανάθεμα και αν κατάλαβα ποτέ μου τους ‘ κανόνες‘ του MK. Ειδικά οι δυο παλαιότερες κινηματογραφικές μεταφορές δεν ασχολήθηκαν καθόλου μαζί τους. Ο καθένας πήγαινε όπου γούσταρε, άλλοι πολεμούσαν σε παραλίες και άλλοι σε σπηλιές ή ‘κολάσεις‘ και στο τέλος απλά ο γερο-μάγος επέλεγε όποιον εκείνος , βολικά, ήθελε ώστε να τον αντιμετωπίσει στον ‘τελικό γύρο’ σε ένα τουρνουά όπου αντικειμενικά ΔΕΝ υπήρχαν καν γύροι…

Ακριβώς μια από τα ίδια έχουμε και εδώ μονάχα που αυτή τη φορά βλέπουμε και μερικά FATALITIES που όμως σχεδόν όλα έχουν να κάνουνε με …το κόψιμο χεριών.

Ειλικρινά βαρέθηκα να μετράω κομμένα χέρια νίντζα, μισθοφόρων αλλά και λιγάκι πιο βασικών ‘παικτών‘ . Από ένα σημείο και ύστερα η ιστορία απομακρύνεται εντελώς από τον κεντρικό της χαρακτήρα και προς την μέση απλά θυμάται ότι έχει ανοιχτούς λογαριασμούς να επιλύσει με τον Sub-Zero και τους δίνει μια άκρως απογοητευτική μάχη και η οποία δεν παρέχει καμία κάθαρση ή καταδίκη ή έστω το παραμικρό ‘κάτι‘ στον Scorpion. Μετά ο σκηνοθέτης επικεντρώνεται στο τουρνουά όπου επίσης δεν υπάρχει καμία κλιμάκωση και κανένα πραγματικό φινάλε.

Αντίθετα τρώμε στην μάπα ένα cliffhanger που με ταξίδεψε (και αυτό)… πίσω στα νεανικά μου χρόνια…

Το LEGENDS κοπιάρει ασύστολα το φιλμ των 90s αλλά αποτυγχάνει να αιχμαλωτίσει την εξαιρετικά ψυχαγωγική cultίλα που έχει αποκτήσει με τα χρόνια το κινηματογραφικό MK χάρη στην camp αισθητική του .

Ναι η ταινία έχανε σε πολλά σημεία όμως είχε καλή απόδοση των (περισσότερων) χαρακτήρων , γαμάτες χορογραφίες μάχης (έστω και χωρίς την παρουσία των FATALITIES) και πάνω απ ‘ όλα έναν τιτάνα Christopher Lambert να σπάει την πλάκα του ως ‘Θεός Raiden’ !

Εδώ πάλι τόσο η ιστορία όσο και οι χαρακτήρες της αντιμετωπίζονται από μια σοβαροφάνεια που όμως δεν υποστηρίζεται από πουθενά. Το ‘ σενάριο‘ παίζει να είναι χειρότερο ακόμη και από τις ιστορίες που είχαν τα πιο μέτρια παιχνίδια του franchise ενώ η γραφική και αιματηρή βία πολύ γρήγορα στραγγίζει από ψυχαγωγική αξία μιας και είναι απίστευτα επαναλαμβανόμενη, Κομμένα χέρια, ξεριζωμένο κεφάλι, κομμένα χέρια , κεφάλι, χέρια, X-Ray χτύπημα, FATALITY με κομμένα χέρια…

Ο σκηνοθέτης επιστρατεύει τον Johnny Cage σε (προφανώς) comic relief ρόλο αλλά η απεικόνιση του χαρακτήρα και τα ‘ αστεία ‘ του είναι απλά απαράδεκτα. Η Sonya Blade πάλι μας παρουσιάζεται σαν διασταύρωση της Ronda Rousey με Έλληνα ταξιτζή, ενώ ο Liu Kang είναι απλά …’μυστήριος‘ και ζεν. Ο Raiden πάλι είναι βγαλμένος κατευθείαν μέσα από τα παιχνίδια !

Όσον αφορά τους αντιπάλους η δουλειά που έχει γίνει ως προς την παρουσίαση τους είναι εξαιρετικά φτωχή και πρόχειρη. Αυτό ισχύει και για το animation μιας και είναι απλά οκ. Οι συντελεστές εδώ δεν φάνηκαν να δίνουν και ιδιαίτερη έμφαση σε λέξεις όπως ‘ φαντασία‘ , ‘ποικιλία‘ και ‘ χρώματα ‘ , ‘σκιές‘ και ‘λεπτομέρειες‘ και όποιος σχεδίασε την ταινία απλά έκανε ένα τίμιο μεροκάματο.

Και κάπου μέσα σε όλα αυτά ο σκηνοθέτης αποφάσισε να αποδώσει ‘φόρους τιμής’ σε ταινίες όπως είναι το…PREDATOR αλλά και στην καριέρα του…Jean Claude-Van Damme !

Οι ολντσκούλ οπαδοί του Video Game γνωρίζουν καλά ότι ο χαρακτήρας του Johnny Cage οφείλει την ύπαρξη του στον τιτάνα JCVD και την εργάρα του με τίτλο BLOODSPORT.

Το MK LEGENDS : Scorpion’s Revenge αποδίδει και εδώ ‘ φόρο τιμής’ απεικονίζοντας τον κάγκουρα Cage ως μια καρικατούρα του , εξίσου κάγκουρα, JCVD. Και ενώ ο χαρακτήρας του Johnny είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου σε μια σκηνή όπου τον βλέπουμε μεθυσμένο, και στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, να την αράζει στην βίλα του ο σκηνοθέτης μας επιτρέπει να ρίξουμε μια ματιά στις αφίσες που κοσμούν τον τοίχο του. Αφίσες των ταινιών που γυρνούσε πίσω στο ένδοξο παρελθόν όπου το σινεμά δράσης και πολεμικών τεχνών λατρεύονταν ευλαβικά από το κοινό και του απέφερε εκατομμύρια δολάρια.

E λοιπόν ένα από αυτά τα πόστερ ανήκει σε μια ταινία με τίτλο NINJA MIME και απεικονίζει τον Cage μασκαρεμένο σε κλόουν. Εδώ έχουμε μια σπάνια και μερακλίδικη αναφορά στην ταινία με τίτλο THE QUEST στην οποία ο JCVD είχε κάνει το ντεμπούτο του σαν σκηνοθέτης και που στην εισαγωγή της τον απολαύσαμε ντυμένο…παλιάτσο !

Τελειώνοντας την προβολή του MORTAL KOMBAT LEGENDS : SCORPION’S REVENGE είχα πάρει την απόφαση μου να κάτσω και να ξαναδώ το THE QUEST όμως από κει και πέρα δεν είχα την παραμικρή σκέψη γύρω από το ίδιο το MK.

Στο τέλος δεν έδινα την παραμικρή δεκάρα για τον Scorpion , για το ποίος ‘ κέρδισε‘ το γαμημένο το τουρνουά , για το αν μέτρησα σωστά όλα τα κομμένα χέρια, για τα FATALITIES και σίγουρα για το cliffhanger στο φινάλε που μας προϊδεάζει για έναν ‘ δεύτερο γύρο’.

Βαθμολογία : Δεν νομίζω να ξαναρίξω κέρμα σε τούτη την μεταφορά του MK. Μάλιστα θα προτιμήσω ακόμη και το ANNIHILATION !